Tην εισαγωγική ομιλία του Χρίστου Πουλλαΐδη προς τους πρώην διοικητικούς παράγοντες της Ανόρθωσης δημοσιοποίησε η ομάδα της Αμμοχώστου.

Ο πρόεδρος της «Κυρίας» φιλοξένησε στην οικία του πέραν των 20 πρώην πρόεδρων και επιφανών φίλων του σωματείου και εξέφρασε τους προβληματισμούς του για το μέλλον της ομάδας.

Δήλωσε πως έδωσε το άπαν των δυνάμεών του και έχει ήσυχη τη συνείδησή του ότι έπραξα, στο μέτρο των δυνάμεών του, το καθήκον του και δήλωσε ετοιμότητα να αποχωρήσει εφόσον βρεθεί διάδοχη κατάσταση.

Αναλυτικά η ομιλία Πουλλαΐδη: «Αγαπητοί μου φίλοι,

Σας ευχαριστώ θερμά που αποδεχθήκατε τη πρόσκλησή μου και είστε απόψε εδώ στο «μεσαρκάτικο» μου σπίτι, στη μικρή μου Βατυλή που είναι πάντα ανοικτό για όλους.

Σκοπός της σύναξης, όπως αναφέρεται και στη πρόσκληση είναι η συζήτηση θεμάτων της Ανορθώσεως Αμμοχώστου.

Σήμερα δεν προτίθεμαι να προβώ σε ανάλυση των πεπραγμένων της 10ετιάς. Θέλω μόνο να σας πω ότι νιώθω πως έδωσα το άπαν των δυνάμεών μου και έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι έπραξα, στο μέτρο των δυνάμεών μου, το καθήκον μου. Η αγάπη μου προς την ομάδα μας και τη πόλη μας υπήρξε έμπρακτη.

Η Ανόρθωσις παρέμεινε ζωντανή, όρθια και αξιοπρεπής.

Είναι γεγονός ότι τα αγωνιστικά αποτελέσματα της ομάδας μας δεν ήταν ανάλογα με τη τιτάνια προσπάθεια που πολλοί αφανείς ήρωες κατέβαλαν. Αυτό το βρίσκω άδικο, αλλά δυστυχώς στη ζωή, οι σκληροί και τίμιοι αγώνες δεν δικαιώνονται και οι προσδοκίες δεν ευοδώνονται πάντα.

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και ένα μεγάλο ευχαριστώ θα πρέπει να απευθυνθεί στους καλύτερους οπαδούς της Κύπρου. Η στήριξή τους προς την ομάδα άξιζε πολύ μεγαλύτερης ανταπόδοσης.

Λέγεται ότι η Ανόρθωσις ανήκει στον κόσμο της. Αυτό είναι σωστό.

Η Ανόρθωσις Αμμοχώστου «Συνεστήθη εν Βαρωσίοις και υφίσταται από 30ην Ιανουαρίου, 1911».

Δόξα και τιμή σε ΟΛΟ τον κόσμο της Ανορθώσεως. Στους εμπνευστές, στους ιδρυτές, στους πολεμιστές και στους συνεχιστές. Το θέμα που θέλω σήμερα να θέσω στο τραπέζι, η συζήτηση του οποίου θα βοηθήσει εμένα και την οικογένεια μου να πάρουμε τις πιο σωστές αποφάσεις είναι:

Θα ήταν για το καλό της Ανόρθωσης να υπάρξει άμεση αποχώρηση της οικογένειας Πουλλαΐδη από τα διοικητικά;

Θα ήταν καλύτερα η αποχώρηση να γίνει τον Μάιο με μεταβατικές ρυθμίσεις για τους επόμενους 6 μήνες ή να γίνει σε τρία χρόνια;

Υπάρχουν οποιεσδήποτε άλλες εισηγήσεις;

Η συζήτηση αρχίζει τώρα και εύχομαι οι απόψεις να είναι αιτιολογημένες και τα συμπεράσματα να είναι χρήσιμα και πρακτικά εφαρμόσιμα».