Είναι απ’ τις στιγμές που μεγαλώνουν ένα σύλλογο, που καταγράφονται στη μακρόχρονη πορεία του και αποτελούν παράσημο για την ιστορία του. Σαν σήμερα πριν από 47 χρόνια, ο Παναθηναϊκός του Φέρεντς Πούσκας έπαιζε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, το σημερινό Τσάμπιονς Λιγκ, με αντίπαλο τον «θρυλικό» Αγιαξ στο Γουέμπλει.

Ήδη απ’ τη δεκαετία του ’60, με την ομάδα των «αήττητων» και τους Έλληνες παίκτες που συνέθεταν ένα εκπληκτικό σύνολο, υπό τις οδηγίες του Στέφαν Μπόμπεκ (1963-1967) και του Λάκη Πετρόπουλου (1968-1970), έμπαιναν οι βάσεις για την επιτυχία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Στις 2 Ιουνίου 1970, ο Φέρεντς Πούσκας διαδέχτηκε τον Πετρόπουλο κι ένα χρόνο μετά την οδήγησε στον τελικό. Με «αστέρια» τον Αντώνη Αντωνιάδη, που με 10 γκολ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης και τον Μίμη Δομάζο, το «τριφύλλι» απέκλεισε κατά σειρά τις Ζενές Ες (Λουξεμβούργο), Σλόβαν Μπρατισλάβας (Τσεχοσλοβακία), Έβερτον (Αγγλία) και Ερυθρό Αστέρα (Γιουγκοσλαβία), οι «πράσινοι» αγωνίστηκαν στον τελικό της διοργάνωσης, όπου ηττήθηκαν απ’ τον Αίαντα με 2-0. 

Υπό τα βλέμματα περίπου 40.000 Ελλήνων, που είχαν βάψει «πράσινο» το λονδρέζικο γήπεδο, ο Βαν Ντάικ άνοιξε μόλις στο 5ο λεπτό το σκορ, για να διαμορφώσει το τελικό 2-0 με αυτογκόλ στο 85ο λεπτό ο Ανθιμος Καψής. 

Παρά την ήττα πάντως, δεν παύει η στιγμή αυτή να αποτελεί τη σπουδαιότερη επιτυχία στην ιστορία του Παναθηναϊκού και μια απ’ τις πιο ιστορικές για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Άγιαξ: Στούι, Βάσοβιτς, Σουρμπίρ,Χουλσόφ, Κρολ, Χάαν, Μιούρεν, Μπλάνκεμπουργκ (46′), Νέεσκενς, Κάιζερ, Κρόιφ, Βαν Ντάικ.

Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Τομαράς, Σούρπης, Καμάρας, Βλάχος, Ελευθεράκης, Καψής, Δομάζος, Φυλακούρης, Γραμμός, Αντωνιάδης.

Ο ύμνος του Γουέμπλεϊ

Έως και τραγούδι γράφτηκε για εκείνη την ομάδα, ένα μήνα πριν από το τελικό. Το όνομα αυτού, «Θούριος του Γουέμπλεϊ» αλλά όλοι το έλεγαν: «Εχω στο Λονδίνο μια δουλειά». Βασίστηκε στη μουσική των Μπιτλς με το Obladi Oblada και στίχους του ποδοσφαιριστή της ομάδας Φραγκίσκου Σούρπη.

Οι στίχοι του τραγουδιού

Φεύγω από το σπίτι μου το πατρικό,έχω στο Λονδίνο μια δουλειά

Βρήκα σ΄ ένα σύντομο λογαριασμό, πως τα γκολ είναι γλυκά σαν τα φιλιά

Ένα γκολ, δύο γκολ… στον αέρα, Πάντσο η ομάδα πετά

Ένα γκολ, δύο γκολ τέτοια μέρα, άνοιξη έχει η καρδιά

Όταν θα γυρίσω θα στο ξαναπώ, όσο μ΄ αγαπάς πως σ΄ αγαπώ

Πράσινο μαντήλι δέσε στα μαλλιά, τώρα έχω στο Λονδίνο μια δουλειά

Ζενες Ες με θυμάσαι ακόμα. Σλόβαν με ξέρεις καλά

Του Αστέρα το κόκκινο χρώμα, πράσινη πήρε μπογιά

Με ζεστή καρδιά και ψυχή βαθιά, ξανά, δώσε τη μάχη άλλη μια φορά,

Παναθηναϊκέ!

Πράσινο τον Τάμεση θέλω να δω, μέσα σ΄ ένα Κύπελλο χρυσό

Κι έξω από το Μπάκιγχαμ έχω σκοπό, να κολλήσω το τριφύλλι θυρεό

Προχωρείτε του ΠΑΟ, λιοντάρια, στο Γουέμπλεϊ βάλτε φωτιά

Σαν κι εσάς διαλεχτά παλικάρια, μόνο η Ελλάδα γεννά!