Την ιστορία της ζωής του εξομολογείται σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο περιοδικό του Απόλλωνα ο Μπρούνο Σάντος.

Ο Βραζιλιάνος αμυντικός της λεμεσιανής ομάδας άνοιξε την καρδιά του, ξετύλιξε το κουβάρι των αναμνήσεων και διηγήθηκε την πορεία της ποδοσφαιρικής του καριέρας.

Από τη ζωή στις φαβέλες της Βραζιλίας στην Κύπρο για λογαριασμό της ΑΕΛ, η απόφαση για επιστροφή στην πατρίδα του και ο λόγος που τον ώθησε να γυρίσει στο νησί μας.Σάντος: «Κόντεψα να σταματήσω το ποδόσφαιρο

Γεννήθηκες στην Βραζιλία, μία χώρα με τεράστια παράδοση στο ποδόσφαιρο. Θυμάσαι τον εαυτό σου από τότε που ήσουν μικρός με μία μπάλα στα πόδια;

Η αλήθεια είναι ότι σοβαρό ποδόσφαιρο άρχισα να παίζω όταν ήμουν 19-20 ετών. Προηγουμένως έπαιζα ποδόσφαιρο στο σχολείο, στους δρόμους, σε τέτοια μέρη. Αγωνίστηκα αρχικά στη Βραζιλία και μετά πήγα στο Μεξικό για να κάνω μερικά δοκιμαστικά, έμεινα εκεί για έξι μήνες και στη συνέχεια έφυγα για την Πορτογαλία. Στη Βραζιλία είναι δύσκολο για κάποιον να κάνει καριέρα γιατί εκεί έχει τόσους πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές. Είναι όπως το είπες, τα παιδιά εκεί γεννιούνται με μια μπάλα στα πόδια, είναι δύσκολο για μας να αγωνιστούμε στη Βραζιλία. Θυμάμαι πριν χρόνια όταν ήμουν νεαρός, πήγα για δοκιμαστικά στην Φλουμινένσε και υπήρχαν 300 παιδιά για να δοκιμαστούν και έπρεπε να διαλέξουν μόλις δύο. Το επίπεδο είναι πολύ ψηλό, είναι πιο ψηλό από πολλές χώρες στην Ευρώπη. Πριν σκεφτώ σοβαρά να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο, ήθελα να το σταματήσω τελείως και να βρω μία εργασία. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν θέλω να αγωνίζομαι άλλο και βρήκα δουλειά στην οποία έκανα παραδόσεις επίπλων.

Γιατί ήθελες να σταματήσεις το ποδόσφαιρο;

Γιατί ήταν πολύ δύσκολο να έχεις ευκαιρίες τότε στη Βραζιλία. Όμως μία μέρα ένας τύπος ήρθε στο σπίτι μας και είπε στον πατέρα μου ότι ίσως έχω βρει κάτι για τον Μπρούνο. Η απάντηση του πατέρα μου ήταν πως αν είναι για περνάω απλά την ώρα μου χωρίς να το παίρνω στα σοβαρά δεν θα με άφηνε, αν όμως έπαιρνα την ευκαιρία στα σοβαρά, τότε θα με άφηνε να πάω εκεί και να δοκιμάσω την τύχη μου. Αλλά τότε όπως σας είχα πει, είχα την εργασία μου. Έπρεπε να πάρω τηλέφωνο το αφεντικό μου και να του πω ότι πρέπει να πάω σε δοκιμαστικά (γέλια). Μου απάντησε ότι δεν ήξερε καν ότι παίζω ποδόσφαιρο αλλά να μην ανησυχώ και να πάω στα δοκιμαστικά για όσες μέρες χρειαστεί και πως δεν θα μου έκοβε λεφτά από τον μισθό μου (γέλια). Πήγα και σε ένα παιχνίδι στη μισή ώρα αγώνα, ο τεχνικός διευθυντής της Mesquita-RJ με έβγαλε έξω και μου είπε πως με θέλει στην ομάδα. Μου είπε πως αύριο με περιμένουν κανονικά στην ομάδα και του απάντησα πως δεν μπορώ γιατί θα έπρεπε να πάω δουλειά.

Με ρώτησε ποια ήταν η εργασία μου, του απάντησα ότι έκανα παραδόσεις επίπλων και ξαφνιάστηκε. Του είπα πως θα πάρω τηλέφωνο το αφεντικό μου και θα πάρω ακόμα τρεις μέρες άδεια για να μείνω στις προπονήσεις και μου απάντησε πως δεν χρειάζεται να το κάνω αυτό και πως θα τα κανονίσουμε. Δεν είχα ούτε ατζέντη ούτε τίποτα εκείνη την περίοδο. Ο μόνος που ήταν στο πλευρό μου ήταν ο τεχνικός διευθυντής, θυμάμαι που μου είχε πει σε ένα παιχνίδι πως αν σκοράρω, θα μου δώσει κάπου στα 5 ευρώ για το τέρμα. Σκόραρα τρία τέρματα και μάλιστα σαν δεξί μπακ και πήρα 15 ευρώ (γέλια). Από τότε έπαιζα σαν δεξί μπακ και κάποιες φορές αγωνίστηκα και σαν κεντρικός αμυντικός.

Γιατί δεξί μπακ; Τα περισσότερα παιδιά στην Βραζιλία έχουν το όνειρο να αγωνίζονται στην επίθεση.

Όταν ήμουν στην Πορτογαλία, οι άνθρωποι που με πήραν εκεί, με ρώτησαν αν ήθελα να αγωνιστώ στη μεσαία γραμμή σαν νούμερο 6 ή να αγωνιστώ στο δεξί αμυντικό άκρο. Τους απάντησα ότι το όνειρό μου είναι να αγωνιστώ στην Εθνική Βραζιλίας και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να αγωνιστώ στο δεξί άκρο γιατί στη μεσαία γραμμή θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να συμβεί αυτό με τους Βραζιλιάνους παίκτες που υπήρχαν και αγωνίζονταν στη μεσαία γραμμή. Στις αρχές της καριέρας μου στην Πορτογαλία ήμουν περισσότερο αμυντικογενές δεξί μπακ και μετά ένας προπονητής που είχα, μου είχε πει να βγαίνω πιο συχνά μπροστά και έτσι με το πέρασμα του χρόνου έγινα πιο επιθετικογενές μπακ.

Προτιμάς να είσαι δεξί μπακ σε ένα σύστημα με τέσσερεις στην άμυνα ή σε όλη τη δεξιά γραμμή σε ένα σύστημα 3-5-2;

Δεν έχω ένα σύστημα που προτιμάω περισσότερο. Στο 3-5-2 για παράδειγμα πρέπει να τρέχεις περισσότερο. Τώρα που η χρονιά είναι στις αρχές της είναι δύσκολο να έχεις άμεσα αυτά τα τρεξίματα και χρειάζονται κάποια παιχνίδια μέχρι να βρεις το ρυθμό που χρειάζεται.

Επί Πάμπλο Ματσίν αγωνίστηκες μάλιστα και ως δεξί στόπερ σε άμυνα τριών.

Σίγουρα, είμαι εδώ για να κάνω ότι χρειαστεί για τον Απόλλωνα, αυτή είναι η δουλειά μου. Και στην Πορτογαλία έτυχε στις αρχές της παρουσίας μου εκεί να αγωνιστώ στο κέντρο της άμυνας σε ένα παιχνίδι απέναντι στην Μπενφίκα. Μάλιστα ήμουν δίδυμο μαζί με τον Μάρκο Μπαϊσίνιο ο οποίος είχε αγωνιστεί στην Ανόρθωση. Η Πορτογαλία είναι ένα σπουδαίο σχολείο για να μάθεις τακτικά το ποδόσφαιρο. Είμαι πειθαρχημένος ποδοσφαιριστής γιατί ουσιαστικά η καριέρα μου ξεκίνησε στην Πορτογαλία. Το επίπεδο εκεί είναι πολύ υψηλό, ο προπονητής σου λέει τι να κάνεις και σου δίνει τον λόγο γιατί πρέπει να το κάνεις αυτό. Τώρα στον Απόλλωνα, ο Αντριάν Γκούλα είναι ένας προπονητής που του αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο και σου δείχνει με παραδείγματα πως πρέπει να το ακολουθήσεις αυτό και τι πρέπει να κάνεις για να το επιτύχεις. Μου λέει «Μπρούνο κάνε αυτό» και σου δίνει τις λύσεις πως θα το κάνεις επιτυχημένα. Όταν μου λένε να κάνω κάτι, θέλω να μου δίνουν και το λόγο για να το κάνω.

Ήταν κάτι που έλειπε πέρσι με τον Πάμπλο Ματσίν στον πάγκο της ομάδας;

Ξέρετε, ο κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία. Είναι δύσκολο να πεις κάτι για κάποιον προπονητή. Ίσως για μένα ένας προπονητής είναι κακός, για κάποιον άλλο παίκτη μπορεί να είναι καλός.

Ποιες είναι όμως οι μεγαλύτερες αλλαγές που είδες στην ομάδα με τον ερχομό του Αντριάν Γκούλα;

Κάποια πράγματα είναι πολύ διαφορετικά γιατί ο κ. Γκούλα παίζει πιο επιθετικό ποδόσφαιρο, του αρέσει η ομάδα να παίζει ποδόσφαιρο κατοχής. Ο Πάμπλο Ματσίν δεν ήθελε να παίρνει ρίσκα. Είναι δύσκολο στο ποδόσφαιρο να μην παίρνεις ρίσκα. Το να δείξεις στον κόσμο ότι σου αρέσει να παίζεις ποδόσφαιρο, μερικές φορές θα υπάρχουν και ρίσκα, ναι. Ο κ. Ματσίν ήθελε να παίζουμε απλά, να βρίσκουμε τον επιθετικό με μακρινές μπαλιές και να αποφεύγουμε τα ρίσκα. Ο κ. Γκούλα θέλει να χτίζουμε σωστά το παιχνίδι και μπορούμε να πάρουμε περισσότερο ρίσκα στο παιχνίδι μας.

Πιστεύεις ότι αυτή η φιλοσοφία του κ. Ματσίν να μην παίρνει ρίσκα κόστισε στην ομάδα στα παιχνίδια Κυπέλλου με την Πάφο;

Ιδιαίτερα στο πρώτο παιχνίδι με την αμυντική φιλοσοφία που είχε ο Απόλλωνας. Πιστεύω ότι για τον κ. Ματσίν η εντεκάδα που είχε παρατάξει στο παιχνίδι, ήταν ίσως η καλύτερη εντεκάδα κατά την άποψή του για το παιχνίδι. Αν ρωτήσεις κάποιους παίκτες, ίσως σου πουν ότι εκείνη δεν ήταν η καλύτερη εντεκάδα. Αλλά όπως σας είπα, το κάθε άτομο έχει τη δική του άποψη. Αν δεις για παράδειγμα τον Μαλεκκίδη πως είναι αυτή τη στιγμή, φέτος παρουσιάζει πολύ πιο ολοκληρωμένη εικόνα σε σχέση με πέρσι. Για κάποιους προπονητές, αυτό που θέλουν από εσένα είναι απλά να τρέχεις στον αγωνιστικό χώρο. Με κάποιους άλλους, μαθαίνεις να παίζεις ποδόσφαιρο. Παίζεις ποδόσφαιρο επίσης και για να το απολαύσεις αλλά και για να μάθεις πράγματα. Δεν ξέρεις ποτέ, ίσως μετά από 10 χρόνια θα θέλεις να γίνεις προπονητής. Και για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να μάθεις ποδόσφαιρο. Εμένα δεν μου αρέσει απλά να τρέχω για το τίποτα. Γιατί τρέχω; Κανένας παίκτης δεν θέλει απλά να είναι πίσω από τη μπάλα και να την τρέχει για 90 λεπτά. Στο παρελθόν είχα αγωνιστεί μαζί με τον Ντιόγκο Ζότα, στην Πορτογαλία. Ο προπονητής μας τότε μας έλεγε να περιμένουμε τον αντίπαλο συνεχώς και όποτε παίρναμε τη μπάλα να ψάχνουμε τον Ζότα για να του στείλουμε τη μπάλα μπροστά και να τρέχει. Πετυχαίναμε το 1-0 και κλείναμε την «πόρτα» μετά (γέλια). Αυτό ήθελε να κάνουμε. Αλλά αν ρωτήσεις τους παίκτες αν τους άρεσε αυτό, θα σου έλεγαν όχι.

Βλέπεις τον εαυτό σου ως προπονητή μετά το τέλος της καριέρας σου;

Πιστεύω πως ναι. Θέλω να μείνω στον χώρο του ποδοσφαίρου αλλά ξέρετε, πάντα αλλάζει το ποδόσφαιρο. Λέω στον αναλυτή μας στην ομάδα ότι θέλω να πάρω το προπονητικό μου δίπλωμα και μου λέει εντάξει, ας προσπαθήσουμε να το κάνουμε. Αυτό όμως είναι που συμβαίνει σήμερα, δεν ξέρεις τι θα σου φέρει το αύριο. Σήμερα θέλω να γίνω προπονητής αλλά αύριο ίσως ξυπνήσω και το μυαλό μου θέλει κάτι άλλο. Ο κ. Γκούλα είναι πολύ ανοιχτός μαζί μας και μας ρωτάει τη γνώμη μας για πολλά πράγματα. Για παράδειγμα όταν αγωνιστήκαμε με την ΑΕΚ στην πρεμιέρα, μας ρώτησε για το πως αγωνίζονται οι ομάδες του Χένινγκ Μπεργκ γιατί τον ζήσαμε στην Κύπρο τα προηγούμενα χρόνια. Μου αρέσει γενικά να μιλάω για το ποδόσφαιρο. Μαζί με τον Αντρέ Τεϊσέιρα που αγωνίζεται τώρα στην Ανόρθωση, μιλάμε συνεχώς για το τακτικό κομμάτι του ποδοσφαίρου και ανταλλάζουμε ιδέες και σκέψεις. Θέλει να γίνει προπονητής στην Φλουμινένσε ο Τεϊσέιρα (γέλια). Υπάρχουν πολλοί παίκτες όμως που όταν τελειώσουν το ποδόσφαιρο δεν θέλουν να ασχοληθούν ξανά με το άθλημα.

Εκείνο το παιχνίδι που ανέφερες, με την ΑΕΚ, ήταν ένα παιχνίδι που μέχρι και την κόκκινη αλλά και για διάστημα του δευτέρου ημιχρόνου, ο Απόλλωνας ήταν καλύτερος από την ομάδα της Λάρνακας.

Αν σκοράραμε εκείνο το πέναλτι, το σκορ θα μεγάλωνε και άλλο στη συνέχεια με την εικόνα που είχε η ομάδα μας, αυτό πιστεύω. Μετά την κόκκινη ήταν δύσκολα τα πράγματα γιατί είμαστε στην αρχή της χρονιάς και δεν είχαμε την ενέργεια που θα είχαμε αν ήμασταν στα μέσα της χρονιάς για να αντέξουμε ακόμη περισσότερο με παίκτη λιγότερο. Όταν έχεις τις ευκαιρίες, πρέπει να «σκοτώνεις» αυτές τις ομάδες, δεν μπορούμε να τους δίνουμε την ευκαιρία να μπουν ξανά στο παιχνίδι όπως έγινε τελικά στον αγώνα με την ΑΕΚ.

Πως ένιωσες ερχόμενος στον Απόλλωνα μετά και την παρουσία σου στην ΑΕΛ τα προηγούμενα χρόνια;

Δεν είναι κάτι που σκέφτηκα πάρα πολύ, αυτό που σκέφτομαι είναι να κάνω τη δουλειά μου καλά. Αυτή είναι η δουλειά μου και αυτό είναι που έχω να κάνω. Έχω πάρει και άσχημα μηνύματα αλλά έχω πάρει και καλά μηνύματα όταν ήρθα στον Απόλλωνα. Πολλοί είπαν ότι ήρθα εδώ για τα χρήματα αλλά δεν είναι για τα χρήματα που το έκανα. Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Εργάζεσαι για την οικογένειά σου. Κάποιοι το κατανοούν αυτό και κάποιοι όχι αλλά δεν με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων. Μερικές φορές στο δρόμο με ρωτάνε γιατί έφυγα από την ΑΕΛ και πήγα στον Απόλλωνα και τους εξηγώ ότι το έκανα γιατί αυτή είναι η δουλειά μου. Τώρα προσπαθώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό στον Απόλλωνα όπως έκανα και όταν αγωνιζόμουν στην ΑΕΛ.

Τι συνέβη στην Βραζιλία και έφυγες λίγους μήνες μετά που πήγες εκεί από την ΑΕΛ;

Όπως είπα, δεν είναι τα πάντα γύρω από τα χρήματα. Ήθελα να αγωνιστώ στην Βραζιλία γιατί ήταν ένα από τα όνειρά μου. Να αγωνιστώ σε ιστορικά γήπεδα όπως το Μαρακανά, απέναντι σε μεγάλες ομάδες και μεγάλους παίκτες. Όμως η ζωή εκεί ήταν δύσκολη, είναι δύσκολο να έχεις μία κανονική ζωή στην Βραζιλία. Υπάρχουν πάρα πολλά παιχνίδια μέσα στην εβδομάδα και οι αποστάσεις είναι τεράστιες, πολλές φορές λείπεις από το σπίτι σου για μέρες. Κάθε εβδομάδα πρέπει να ταξιδεύεις με αεροπλάνο είτε σε άλλες χώρες για ηπειρωτικές διοργανώσεις, είτε ακόμη και στην Βραζιλία για αγώνες για το τοπικό πρωτάθλημα.

Είχα προσφορές και από ομάδες από άλλες χώρες όπως και επίσης και από άλλες ομάδες της Βραζιλίας, όμως μίλησα με τη σύζυγό μου και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην Κύπρο. Στη γυναίκα μου αρέσει πάρα πολύ η Κύπρος. Και μπορώ να πω ότι άλλαξαν πολλά στο κυπριακό ποδόσφαιρο σε σύντομο διάστημα, βλέπουμε ομάδες όπως ο Άρης να είναι πολύ δυνατές και να δίνουν αρκετά χρήματα.

Σκέφτηκες πριν πάρεις την απόφασή σου για να έρθεις στον Απόλλωνα, την κόντρα που υπάρχει μεταξύ Απόλλωνα και ΑΕΛ;

Έχω κάποιους φίλους που μου έλεγαν ότι είμαι τρελός που θα πάω στον Απόλλωνα αλλά τους είπα ότι αυτή είναι η δουλειά μου. Πάντα θα σέβομαι την ΑΕΛ. Ακόμη και αν σκοράρω απέναντί της δεν θα πανηγυρίσω γιατί όταν ήρθα στην Κύπρο, η ΑΕΛ άνοιξε τις πόρτες για μένα και ο κόσμος της ομάδας με σεβόταν και αυτό είναι κάτι σημαντικό για μένα.

Ποιες είναι οι δυνατότητες που φετινού Απόλλωνα;

Πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι καλό στην φετινή χρονιά. Έχουμε μία νέα ομάδα αλλά έχουμε μία καλή ομάδα με πολλούς νέους παίκτες. Ξέρω πως αγωνίζονται οι παίκτες που ήταν ήδη εδώ στην ομάδα από πέρσι και τώρα πρέπει να χτίσουμε τη σύνδεσή μας με τους νέους παίκτες. Όμως πιστεύω ότι μπορούμε να έχουμε μία πολύ καλή χρονιά. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε τις προηγούμενες χρονιές και τι πήγε λάθος, το παρελθόν είναι παρελθόν. Τώρα είναι μία νέα χρονιά και πρέπει να σκεφτόμαστε τι πρέπει να κάνουμε σήμερα και τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα στη συνέχεια.

Πως σε υποδέχθηκε ο κόσμος του Απόλλωνα στην ομάδα;

Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ έκπληκτος από το πως με υποδέχθηκε ο κόσμος του Απόλλωνα. Θυμάμαι όταν ήρθα στην ομάδα και είχα σηκωθεί από τον πάγκο σε ένα παιχνίδι για να κάνω προθέρμανση, οι οπαδοί με χειροκροτούσαν. Ήταν κάτι που δεν το περίμενα αλλά μου άρεσε που ο κόσμος του Απόλλωνα με εκτίμησε. Όταν είμαι στην πόλη οι οπαδοί μου λένε να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό για να έχουμε επιτυχίες με την ομάδα.

Με την ΑΕΚ στο Κύπελλο πέρσι πέτυχες και το πρώτο σου τέρμα με την φανέλα του Απόλλωνα και είχαμε και ένα ιδιαίτερο πανηγυρισμό από εσένα.

Πριν το παιχνίδι είπα στον Πέδρο Μάρκες ότι σκοράρω συχνά απέναντι στην ΑΕΚ και πως θα σκοράρω και σε αυτό το παιχνίδι (γέλια). Με ρώτησε αν στα αλήθεια το εννοούσα αυτό και του είπα ναι θα σκοράρω και όταν το κάνω θα έρθεις να πανηγυρίσεις μαζί μου. Θυμάμαι ήμουν έξω από την περιοχή στο κόρνερ γιατί ο προπονητής δεν με ήθελε μέσα και είπα μέσα μου «κανένα πρόβλημα» θα μείνω εδώ. Είδα την φάση πως εξελίχθηκε και μπήκα μέσα για τη δεύτερη μπάλα και κατάφερα να σκοράρω όπως και είπα πως θα κάνω (γέλια).

Πως αισθάνεσαι για τη δική σου παρουσία με την φανέλα του Απόλλωνα μέχρι τώρα; Είσαι ευχαρι – στημένος με τον εαυτό σου;

Όχι, ακόμη δεν είμαι εκεί που θέλω. Αυτή τη στιγμή νιώθω ότι είμαι στο 60% αυτού που μπορώ να είμαι. Επέστρεψα από τον τραυματισμό μου και έπρεπε να κάνω την αποκατάσταση με τη φυσικοθεραπεία, ούτε διακοπές δεν μπορούσα να κάνω. Άργησα να επιστρέψω στην προετοιμασία και έχασα κάποια παιχνίδια και είναι δύσκολο όταν δεν είσαι στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους συμπαίκτες σου.

Σε ποιο σημείο βρίσκεσαι τώρα αγωνιστικά; Είχες απουσιάσει από το παιχνίδι με την Ανόρθωση.

Μερικές φορές είναι καλύτερα να χάσεις ένα παιχνίδι παρά να χάσεις τρεις μήνες παιχνιδιών. Σίγουρα θέλω να αγωνίζομαι συνέχεια αλλά ένιωσα ενοχλήσεις και δεν μπορούσα καν να περπατήσω για λίγες μέρες. Στην καριέρα μου γενικά δεν είχα πολλούς τραυματισμούς. Αν ζεις καλά, κοιμάσαι καλά και προπονείσαι καλά, είναι δύσκολο να έχεις σοβαρούς τραυματισμούς αν δεν συμβεί κάτι που δεν το περιμένεις, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Δουλεύεις και εκτός των τεσσάρων γραμμών για αυτό που κάνεις, το κορμί σου είναι η μηχανή σου και πρέπει να κάνεις θυσίες για αυτό.

Γεννήθηκες στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Πως ήταν τα χρόνια μεγαλώνοντας εκεί;

Μεγάλωσα μέσα στις φαβέλες αλλά μπορώ να πω ότι ήταν καλά τα χρόνια μεγαλώνοντας εκεί. Για μας που ζήσαμε εκεί, ήταν πιο ασφαλές μέσα στις φαβέλες παρά εκτός. Κανείς δεν σε άγγιζε μέσα στις φαβέλες. Για τους άλλους όμως που έρχονται από έξω, δεν θα πας εκεί. Ίσως αν έρθεις μαζί μου που μεγάλωσα εκεί, θα τα καταφέρεις χωρίς κάποιο πρόβλημα. Έζησα 12 χρόνια στις φαβέλες. Εκεί βλέπεις πολλά πράγματα, και καλά αλλά και άσχημα. Μετά όμως που νυχτώνει και «κλείνουν» οι δρόμοι, πρέπει να επιλέξεις ή τον καλό τρόπο ή τον κακό τρόπο, τι ζωή θέλεις να έχεις για σένα. Αν με ρωτήσεις εμένα, θα έχω να σου πω μία ιστορία από τις φαβέλες. Αν ρωτήσεις κάποιον άλλον, θα σου πει ακόμη χειρότερες ιστορίες από όσες θα έχω να πω εγώ. Ο προπονητής μου στην Goiás μας είχε πει να του πούμε από μία ιστορία για το πως μεγαλώσαμε ώστε να μας μάθει περισσότερο σαν παίκτες. Ένας παίκτης του είπε ότι μεγάλωσε στις φαβέλες και έχασε τη μητέρα του από νωρίς. Ένας άλλος του είπε ότι τα Χριστούγεννα δεν είχαν καθόλου φαγητό στο σπίτι και πως έπρεπε να πωλήσουν πράγματα στους δρόμους για να έχουν να φάνε. Κάποιου άλλου ο πατέρας του ήταν στην φυλακή γιατί ανέσυρε μαχαίρι για να πάρει χρήματα. Είναι δύσκολη η ζωή στην Βραζιλία.

Οι γονείς σου πως αντέδρασαν στο ότι ήθελες να γίνεις ποδοσφαιριστής;

Η μητέρα μου, μου έλεγε ότι πρέπει να συνεχίσω το σχολείο αλλά της έλεγα ότι εγώ θέλω να γίνω ποδοσφαιριστής. Στο τέλος δεν τελείωσα το σχολείο, σταμάτησα να πηγαίνω στη δευτέρα λυκείου αλλά τώρα θέλω να πάω πίσω και να πάρω το απολυτήριό μου. Και ακόμη και αν θέλω να γίνω προπονητής και να πάρω το δίπλωμα προπονητικής στην Βραζιλία, θα πρέπει πρώτα να έχω και το απολυτήριο του λυκείου έτσι είναι κάτι που χρειάζομαι να κάνω.

Ποια είναι τα όνειρα που θέλεις να εκπληρώσεις μέχρι να ολοκληρώσεις την καριέρα σου;

Για μένα ως παίκτης, το όνειρο που θέλω να εκπληρώσω είναι να κατακτήσω τουλάχιστον ένα τρόπαιο στην Κύπρο. Ξέρετε, όταν ήμουν στην ΑΕΛ ο κόσμος μου έλεγε ότι ήμουν το καλύτερο δεξί μπακ της ομάδας αλλά τους έλεγα ότι στην ομάδα ήταν και ο Αϊρόσα ο οποίος κατέκτησε πρωτάθλημα. «Ναι αλλά εσύ είσαι καλύτερος από τον Αϊρόσα» μου απαντούσαν αλλά ο Αϊρόσα έχει να δείξει ένα πρωτάθλημα. Δεν μπορείς να συγκρίνεις εύκολα τους παίκτες με βάση μόνο τα χαρακτηριστικά τους. Έτσι και εμένα το όνειρό μου είναι να κατακτήσω κάτι στην Κύπρο με την φανέλα του Απόλλωνα.

Ποια είναι και τα όνειρα που έχεις εκτός του χώρου του ποδοσφαίρου;

Ένα από τα όνειρά μου είναι να αγοράσω μία μεγάλη φάρμα στην Βραζιλία, να έχω τη δική μου γη. Μου αρέσουν τα ζώα, μου αρέσει η εξερεύνηση, θέλω για παράδειγμα να δω τον Αμαζόνιο που δεν έχω καταφέρει μέχρι τώρα να το κάνω. Όπως ο Ντανίλο που αγωνιστήκαμε μαζί στην ΑΕΛ, τώρα έχει μία φάρμα στην Βραζιλία και ασχολείται μόνο με αυτό. Δουλεύει στην φάρμα του και πουλάει κρέας και καλαμπόκι μεταξύ άλλων.

Μέχρι πότε βλέπεις τον εαυτό σου να αγωνίζεται;

Θα το «τεντώσω» μέχρι εκεί που θα μπορώ να το κάνω, μέχρι τα 40 μου αν δεν αγωνίζομαι όμως τότε ως δεξί μπακ αλλά σαν κεντρικός αμυντικός (γέλια). Όπως το κάνει και ο Πέπε που αγωνίζεται εκεί ενώ έχει ξεπεράσει τα 40 του. Φυσικά δεν είμαι στο επίπεδό του αλλά σε ότι αφορά την ηλικία που θα ήθελα να αγωνίζομαι, θα ήθελα να φτάσω εκεί που είναι και ο Πέπε.

Βλέπεις τα παιχνίδια μετά για να δεις τι μπορούσες να κάνεις διαφορετικά σε κάποιες περιπτώσεις;

Από το γήπεδο όταν αγωνίζεσαι έχεις μία διαφορετική οπτική γωνία του αγώνα. Όταν βλέπεις το παιχνίδι από έξω, έχεις άλλη οπτική γωνία. Μπορείς να πεις ότι «Μπρούνο, μπορούσες να δώσεις μία πάσα σε εκείνη την φάση» αλλά για μένα που είμαι στον αγωνιστικό χώρο, η γραμμή της πάσας είναι κλειστή. Όταν βλέπω τα στιγμιότυπά μου μετά που αναλύω τα παιχνίδια μου, σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω καλύτερα εκεί. Βλέπω όλα τα παιχνίδια και μου αρέσει να αναλύω τις εμφανίσεις μου.

Μου αρέσει επίσης να μιλάω με τους συμπαίκτες μου και να αναλύουμε μαζί διάφορες φάσεις από τους αγώνες. Στο παρελθόν μιλούσα πολύ «επιθετικά» σε συμπαίκτες μου σε ότι αφορά πράγματα που θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσω αρκετούς φίλους μου ενώ άλλοι δεν ήθελαν να ήταν κοντά σε εμένα. Είπα μέσα μου ότι είναι καιρός να αρχίσω να σκέφτομαι διαφορετικά στο πως θα προσεγγίζω και θα μιλάω στους συμπαίκτες μου. Είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο πως κανένας άνθρωπος δεν είναι ο ίδιος και με έβαλε σε αρκετές σκέψεις, πρέπει να είσαι έτοιμος να μιλήσεις διαφορετικά στους ανθρώπους για να διατηρείς τις σχέσεις σου μαζί τους.

Πως είναι ο αρχηγός της ομάδας, Χάμπος, μαζί σου και με τους άλλους παίκτες της ομάδας;

Ο Χάμπος είναι στα αλήθεια πάρα πολύ καλός μαζί μας. Όταν θέλει να μας πει κάτι θα μας το πει ευθέως, δεν θα το γυροφέρει μέχρι να μας πει αυτό που θέλει. Θυμάμαι όταν ήρθα στην ομάδα τον Ιανουάριο, μου είπε αμέσως ότι έχω επιπλέον κιλά και πρέπει να τα χάσω. Μου είπε να μην ανησυχώ και πως θα με προστατέψει σε ότι και να συμβεί και η συμπεριφορά του ήταν και ένας από τους λόγους που έχασα τα επιπλέον κιλά πάρα πολύ γρήγορα. Ήταν η πρώτη φορά που πήγα σε ομάδα μέσα στον Ιανουάριο και είναι κάτι πολύ δύσκολο σε σχέση με το να πηγαίνεις σε μία ομάδα το καλοκαίρι.

Και πως είναι η ζωή σου εκτός του χώρου του ποδοσφαίρου;

Μου αρέσει να περνάω την ώρα μου σπίτι με την οικογένειά μου. Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα για μένα. Μου αρέσει να παίζω Fortnite στην κονσόλα όταν οι άλλοι πάνε για ύπνο.