Ένα εκρηκτικό πρώτο εικοσιπεντάλεπτο, πτώση του αγωνιστικού ρυθμού στην συνέχεια που έβαλε τον Εθνικό στο παιχνίδι και στο φινάλε ξανά το πόδι στο γκάζι, πίεση στα αντίπαλα καρέ και λύτρωση στο 82`. Το περίφημο άγχος της πρεμιέρας ίσχυσε και για την Ομόνοια. Πιο κάτω, παραθέτουμε μερικά σχόλια – επισημάνσεις για την πρεμιέρα των πράσινων.
-
H Ομόνοια δεν έχει καμία σχέση με την περσινή ομάδα. Η… σκυλίσια προσπάθεια για να γίνει το 2-1, δείχνει πίστη και αυτοπεποίθηση. Σε ανάλογη περίπτωση αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, πολύ αμφιβάλουμε ότι θα μπορούσε να αντιδράσει αν δεχόταν γκολ στο 68′.
-
Η ομάδα χρειάζεται ακόμα πολύ δουλειά, καθώς βρίσκεται μόνο στην αρχή του δρόμου, που είναι μαραθώνιος. Ένα από τα θέματα που χρίζει επιδιόρθωσης αποτελεί το τελείωμα των φάσεων. Κοινώς, οι ευκαιρίες να γίνονται γκολ.
-
Μέσα από τα παιχνίδια θα προκύψουν νέοι πρωταγωνιστές, όπως π.χ ο Κανού χθες, ωστόσο ο μεγάλος και απόλυτος σταρ και συνάμα το βαρόμετρο, είναι δίχως αμφιβολία ο Μάτ Ντάρμπισαιρ.
-
Δεν υπάρχουν εύκολα και δύσκολα ματς. Όλοι οι αντίπαλοι μπορούν να κάνουν την ζημιά είτε εντός, είτε εκτός των… τειχών του ΓΣΠ.