Ο Σεμπάστιαν Φέτελ χάρη στην εκπληκτική στρατηγική της Σκουντερία πήρε τη νίκη στο πρώτο grand prix του 2018 και έδειξε έτοιμος να παλέψει για το φετινό τίτλο! Δεύτερος ο Χάμιλτον, τρίτος ο Ράικονεν που συμπλήρωσε το βάθρο.

Τον είχε… προειδοποιήσει: «Μπορείς να παρτάρεις σήμερα, ελπίζω να έρθει η σειρά μας αύριο!», είχε πει χθες μετά το τέλος των κατατακτήριων δοκιμών ο Σεμπάστιαν Φέτελ στον Λιούις Χάμιλτον και φρόντισε να τηρήσει την ευχή/ υπόσχεσή του σήμερα.

Ο Γερμανός πιλότος της Φεράρι χάρη (και) στην τρομερή στρατηγική της Φεράρι κατάφερε να πάρει μια σχεδόν «ανέλπιστη» νίκη στον παρθενικό αγώνα της σεζόν, αντικρίζοντας πρώτος την καρό σημαία στη Μελβούρνη κι αφήνοντας πίσω του τον παγκόσμιο πρωταθλητή του 2017.

Τρίτος τερμάτισε ο Ράικονεν, με τους Ρικιάρντο και Αλόνσο (τεράστια εμφάνιση από τον Ισπανό) ν’ ακολουθούν.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή:

Τα κόκκινα φώτα σβήνουν και… τίποτα δε γίνεται

Με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα και είχαμε την πρώτη εκκίνηση για το 2018, ο poleman Χάμιλτον ένιωσε την πίεση του δεύτερου Κίμι, κρατώντας, ωστόσο, με σχετική ευκολία την πρώτη θέση, με τον Φινλανδό να τον ακολουθεί.

Πίσω του ο Φέτελ δεν απείλησε και δεν απειλήθηκε, με τον Μάγκνουνσεν να είναι ο μόνος που κέρδισε θέση στην αρχή, περνώντας τον Φερστάπεν κι ανεβαίνοντας τέταρτος.

Πιο πίσω, ο Ρικιάρντο «άρπαξε» τον Χούλκενμπεργκ και πήγε 7ος και… έτερον ουδέν, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται- μετά τη διπλή εγκατάλειψη Σιρότκιν (φρένα) και Έρικσον (τιμόνι) στον 6ο γύρο- στο αν και κατά πόσον θα άνοιγε τη διαφορά του ο Χάμιλτον από τους διώκτες του.

Με την πλήξη να χτυπά γι’ ακόμα μία χρονιά την πόρτα σ’ εναρκτήριο grand prix και τους περισσότερους θεατές να είναι έτοιμοι ν’ ανοίξουν, ο Φερστάπεν ανέβασε λίγο τους παλμούς με το τετ α κε του στον 11ο γύρο, πέφτοντας στην 8η θέση, αλλά καταφέρνοντας να κρατήσει την Ρεντ Μπουλ του εντός αγώνα.

Στη δεκάδα δεν άλλαζε κάτι, με τον Μάγκνουνσεν να επιβεβαιώνει τη δυναμική της Χάας με την 4η θέση του, όμως εκτός αυτής αρνητική έκπληξη προκαλούσε η κάκιστη απόδοση του Μπότας, ο οποίος μετά από 20 γύρους δεν έλεγε να «ξεκολλήσει» από το νούμερο 13, αδυνατώντας ν’ ανεβάσει την απόδοση της Μερσέντες του.

Στον 19ο γύρο ο Κίμι ήταν άνοιξε το χορό των πιτ βάζοντας την soft γόμα, για να τον ακολουθήσει ένα πέρασμα αργότερα ο Χάμιλτον και ο Φερστάπεν στον 22ο.

Ακολούθησε το αγωνιστικό «δράμα» της Χάας: η αμερικάνικη ομάδα πήγαινε σούπερ όλο το τριήμερο, όμως οι δύο πιλότοι της αντιμετώπισαν με διαφορά 2 γύρων το ίδιο θέμα- πρόβλημα με τον πίσω αριστερό τροχό: στον 24ο ο Μάγκνουνσεν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, για να τον μιμηθεί στον 26ο ο Γκροζιάν που βγήκε κι αυτός εκτός αγώνα!

Στον 27ο είχαμε την κίνηση- ματ της Φεράρι, που έπιασε σε βαθύ τετράτροχο ύπνο την Μερσέντες: η Σκουντερία κράτησε για 8 ολόκληρους γύρους παραπάνω εντός πίστας τον Φέτελ, τον έβαλε αρκετά «αργά» εν συγκρίσει με Χάμιλτον- Κίμι και (βοηθούμενη από το εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας λόγω εγκατάλειψης Γκροζιάν) είδε τον Γερμανό να βγαίνει μπροστά από τον παγκόσμιο πρωταθλητή και να… εκτοξεύεται από 3ος- 1ος!

Μετά, ήρθε το… κανονικό Αυτοκίνητο Ασφαλείας και το (όποιο) δράμα συνεχιζόταν.

Η Φεράρι που «ανθίσταται»

Το Α.Α. έμεινε στην πίστα για 4 γύρους προκειμένου ν’ απομακρυνθεί το μονοθέσιο του Γκροζιάν και όταν έφυγε- λίγο μετά το μέσον του αγώνα- ο πρωτοπόρος Φέτελ κατάφερε να μείνει μπροστά από τον Χάμιλτον, με τη μεταξύ τους διαφορά να φλερτάρει με το όριο του DRS.

Πίσω από τους δύο βασικούς διεκδικητές του τίτλου (σύμφωνα με τη λογική, τουλάχιστον), ο Κίμι δεχόταν την ανηλεή «επίθεση» του Ρικιάρντο για την τελευταία θέση του βάθρου, την στιγμή που ο 5ος (ναι, πέμπτος!) Αλόνσο της σαφέστατα βελτιωμένης ΜακΛάρεν έδινε μάχη με τον Φερστάπεν.

Ο Χούλκενμπεργκ παρέμενε σταθερά 7ος, με τον Μπότας να εκμεταλλεύεται περισσότερο τις εγκαταλείψεις των άλλων- παρά τη δική του απόδοση- και ν’ ανεβαίνει 8ος, μπροστά από Φαντούρν και Σάινθ.

Και, το μεγάλο «σαιξπηρικό» ερώτημα ήταν το εξής: θ’ άντεχε μπροστά ο Φέτελ μέχρι τέλους ή ο Χάμιλτον θα έπαιρνε το αγωνιστικό του αίμα πίσω;

Η «αυτοκρατορία» αντεπιτίθεται

Στους εναπομείναντες 20, περίπου, γύρους μέχρι το πέσιμο της καρό σημαίας η προσοχή όλων στράφηκε, φυσικά, στη μάχη της νίκης. Ο Χάμιλτον «προειδοποίησε» μέσω ενδοεπικοινωνίας τους μηχανικούς του πως «Πάω να πιέσω!», όμως ένα απότομο φρενάρισμα καταπόνησε τα ήδη ταλαιπωρημένα του λάστιχα.

Η μεταξύ τους διαφορά πήγε στα 3 δεύτερα, ο Βρετανός την μάζεψε στο 1, όμως 4 γύρους πριν το τέλος τα ελαστικά του παρέδωσαν πνεύμα και έμεινε… μισό αιώνα πίσω από τον Σεμπ, που κατάφερε να πάρει μια «εκκωφαντική» νίκη- την 48η της καριέρας του- και να ξεκινήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη φετινή χρονιά.

Πίσω από τους δύο πρώτους τερμάτισε ο Ράικονεν, ο οποίος άντεξε στην πίεση του (4ου, εν τέλει) Ρικιάρντο και ανέβηκε στο βάθρο, με τον- απλά εκπληκτικό- Φερνάντο Αλόνσο να επιβεβαιώνει την άνοδο της ΜακΛάρεν εν συγκρίσει με πέρυσι και να τερματίζει 5ος.

Φερστάπεν, Χούλκενμπεργκ, Μπότας (κακός αγώνας, ανεξήγητα αργεί η δική του Μερσέντες…), Φαντούρν και Σάινθ συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα ενός grand prix που φλέρταρε απροκάλυπτα με την υπνηλία στο πρώτο μισό για να γίνει άκρως ενδιαφέρον μετά.

Φέτελ και Φεράρι την πρώτη νίκη του 2018, λοιπόν. Όπως ακριβώς και πέρυσι.

Καλύτερο ξεκίνημα δε θα μπορούσαν να φανταστούν οι φίλοι της ιταλικής ομάδας, οι οποίοι εύχονται η εξέλιξη του πρωταθλήματος να είναι διαφορετική από αυτή του 2017, όταν από το καλοκαίρι και μετά ο Χάμιλτον πάτησε γκάζι κι εξαφανίστηκε στον βαθμολογικό ορίζοντα.

10 χρόνια μακριά από τους τίτλους είναι πολλά γι’ αυτή την ομάδα.

Για την ακρίβεια, πάρα πολλά.

Βαθμολογία οδηγών

1) Φέτελ 25

2) Χάμιλτον 18

3) Ράικονεν 15

4) Ρικιάρντο 12

5) Αλόνσο 10

6) Φερστάπεν 8

7) Χούλκενμπεργκ 6

8) Μπότας 4

9) Φαντούρν 2

10) Σάινθ 1

Η Formula 1 αποκλειστικά και ζωντανά στα κανάλια της Cytavision