Εκεί που φαινόταν κλινικά… νεκρή από τα χτυπήματα του Ολυμπιακού, η «Ένωση» αναστήθηκε και χάρη στον εκπληκτικό Χριστοδουλόπουλο, πέτυχε ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ανατροπή στο ντέρμπι (3-2)!

Με μια γκολάρα και μια ασύλληπτη «φωτοβολίδα» (64’, 79’), ο Λάζαρος απάντησε μόνος του στα όμορφα τέρματα των Μάριν (22’) και Οφόε (46’) και έστρωσε τον δρόμο για το επικό come back που υπέγραψε στο 90’ ο Μάνταλος.

Η απόφαση του Χιμένεθ να διορθώσει το λάθος του και να αντικαταστήσει τον ακίνδυνο Κλωναρίδη με τον φορμαρισμένο Λιβάγια ξεκλείδωσε την ΑΕΚ, που ήταν χειμαρρώδης και στρίμωξε άσχημα τον Ολυμπιακό μέχρι τελικά να τον λυγίσει.

Ακριβά πλήρωσαν οι «ερυθρόλευκοι» την οπισθοχώρηση μετά το δεύτερο γκολ και βλέπουν πλέον την «Ένωση» να τους αφήνει πέντε βαθμούς πίσω της στη μάχη για την κατάκτηση του τίτλου.

Ατελείωτο πάρτι στο ΟΑΚΑ μετά τη λήξη του ματς, με τον κόσμο της ΑΕΚ να πανηγυρίζει έξαλλα τη νίκη που κρατά την ομάδα του αφεντικό προς το παρόν στο πρωτάθλημα.

Το ματς

Σαν καταιγίδα -όχι απ’ αυτές του φθινοπώρου, αλλά από εκείνες τις βαριές, τις χειμωνιάτικες- μπήκε στο παιχνίδι η ΑΕΚ! Έχοντας και την ώθηση της εξέδρας, η «Ένωση» αιφνιδίασε τον Ολυμπιακό και τον στρίμωξε για τα καλά στην περιοχή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν τη συμπλήρωση ενός λεπτού ο Αραούχο είχε σπαταλήσει ήδη τεράστια ευκαιρία (με τζούφια κεφαλιά σε άψογη σέντρα του Χριστοδουλόπουλου) και ότι πριν δείξει το χρονόμετρο 2’, ο ίδιος ο Λάζαρος είχε αναγκάσει τον Καπίνο στην πρώτη του επέμβαση (σε συρτό σουτ στην αριστερή του γωνία).

Η κατηφόρα όμως δεν σταμάτησε εκεί. Γιατί ενώ οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα, νέο σουτ του Χριστοδουλόπουλου κατέληγε στη… λάθος πλευρά των διχτύων και φωτοβολίδα του Γκάλο αποκρουόταν με υπερένταση από τον Καπίνο. Αφού όμως τη γλίτωσαν, οι παίκτες του Χάσι ξύπνησαν. Άρχισαν σταδιακά να ισορροπούν. Κι αφού στην πρώτη τους επίθεση έχασαν τεράστια ευκαιρία (με τον Καρσελά να κάνει κάκιστο τελείωμα στην κεφαλιά «πάρε-βάλε» του Ζιλέ), κατάφεραν να παγώσουν το ΟΑΚΑ: Χάρη σε έξυπνη (όσο και γρήγορη) εκτέλεση… πλαγίου από τον Οφόε, που έπιασε στον ύπνο την άμυνα της ΑΕΚ και επέτρεψε στον Μάριν να «ζωγραφίσει» (με υπέροχο ψηλοκρεμαστό πλασέ) τον Ανέστη.

Αυτό ήταν… Το παιχνίδι γύρισε ανάποδα. Οι «κιτρινόμαυροι» βραχυκύκλωσαν και -σαν να μην έφτανε αυτό- έχασαν και τον Σιμόες (στη θέση του οποίου μπήκε ο Γαλανόπουλος). Την ίδια ώρα τα πόδια των φιλοξενούμενων είχαν πάρει φτερά. Και θα… απογειώνονταν ακόμα περισσότερο, αν ο Ανέστης δεν έκανε τεράστια απόκρουση σε πλασέ του Καρσελά. Ακόμα όμως κι αν δεν κατάφεραν να στρίψουν το μαχαίρι στην πληγή της ΑΕΚ, οι Πειραιώτες πέτυχαν να της κλείσουν όλους τους διαδρόμους προς την περιοχή τους. Αντιμετωπίζοντας ως μόνο κίνδυνο μέχρι το ημίχρονο μια εκτέλεση φάουλ του Χριστοδουλόπουλου (που βρήκε ξανά σε ετοιμότητα τον Καπίνο).

Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός πήγε άνετος στην ανάπαυλα. Και μόλις επέστρεψε απ’ αυτή αποφάσισε να γίνει το απόλυτο αφεντικό. Διότι αμέσως αφότου ο Χιμένεθ έπαιξε ένα από τα δυνατά του χαρτιά για ανατροπή (βάζοντας Λιβάγια αντί Κλωναρίδη) ο Οφόε άφησε δεύτερη φορά κάγκελο την άμυνα της ΑΕΚ: Εκμεταλλευόμενος αναμπουμπούλα στην περιοχή και μοιράζοντας νέα… εγκεφαλικά στο ΟΑΚΑ με άπιαστο πλασέ στη γωνία του Ανέστη. Παρά το σοκ ωστόσο, η «Ένωση» δεν παραδόθηκε. Δεν πέταξε λευκή πετσέτα. Αντιθέτως πάλεψε λυσσασμένα για το γκολ που θα της έδινε ελπίδες.

Πρώτα λοιπόν ο Καπίνο σταμάτησε σε τετ-α-τετ τον Μπακάκη. Έπειτα είδε τον Αραούχο να μην προλαβαίνει για λίγο τη σέντρα-ξυραφιά του Λιβάγια. Λίγο αργότερα όμως (κι αφού η ΑΕΚ διαμαρτυρήθηκε δικαιολογημένα για δεύτερη κίτρινη του Ρομαό σε μαρκάρισμά του στον Αραούχο) ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα. Και το διαγώνιο βολέ του Χριστοδουλόπουλου έβαλε φωτιά στις εξέδρες και τους «κιτρινόμαυρους» ξανά στο παιχνίδι.

Το κακό ήταν όμως ότι «φωτιές» είχαν ανάψει και εκτός ΟΑΚΑ. Αφότου λοιπόν ο Σιδηρόπουλος είχε χαρίσει για δεύτερη φορά την κόκκινη κάρτα στον Ρομαό (για μαρκάρισμά του πάνω στον Λιβάγια), αναγκάστηκε να διακόψει προσωρινά το ματς: Λόγω των δακρυγόνων που είχαν πέσει σε επεισόδια εκτός γηπέδου και έκαναν αποπνικτική την ατμόσφαιρα. Ευτυχώς όμως το ματς συνεχίστηκε. Και μαζί συνεχίστηκε και η πίεση της ΑΕΚ: Διότι η είσοδος του Λιβάγια αντί του ακίνδυνου Κλωναρίδη είχε γείρει το γήπεδο. Και ο Ολυμπιακός μαχόταν απεγνωσμένα να κρατήσει το υπέρ του σκορ. Ήταν πολλά όμως τα λεπτά που απέμεναν για να μείνει όρθιος με τόσο στρίμωγμα.

Μπορεί λοιπόν να τη γλίτωσε στα άψυχα τελειώματα του Αραούχο (σουτ και κεφαλιά από καλές θέσεις) ωστόσο το βρήκε ξανά από τον ίδιο «δαίμονα». Γιατί ήταν… σατανικά εκτελεσμένο το φάουλ του Χριστοδουλόπουλου από τα 25 μέτρα, που απείλησε (εκτός από την εστία του Καπίνο) να γκρεμίσει και το ΟΑΚΑ από τους πανηγυρισμούς! Πού να ήξερε ο Καπίνο -και ο Ολυμπιακός- ότι αυτό δεν ήταν το χειρότερο που μπορούσε να τους συμβεί. Διότι η καταπληκτική εμφάνιση του Λιβάγια σφραγίστηκε από μια ακόμα πιο… καταπληκτική ενέργεια στο 90’. Και ο Μάνταλος δεν είχε τίποτα παραπάνω να κάνει από το να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα και τον κόσμο της ΑΕΚ ένα ακόμα βήμα προς τον… ψυχίατρο.

Εξάλλου δεν γινόταν στα λεπτά των καθυστερήσεων να χαθεί αυτή η νίκη. Αφότου λοιπόν ο Ολυμπιακός διαμαρτυρήθηκε (χωρίς να έχει δίκιο) για πέναλτι του Τσόσιτς στον Ζιλέ και ο Σέρβος αποβλήθηκε μαζί με τον Ένχελς για μεταξύ τους αψιμαχία, ήρθε το σφύριγμα της λήξης: Που σφράγισε μια νίκη τίτλου για την ΑΕΚ και έδωσε το σύνθημα να στηθεί ατελείωτο πάρτι στις εξέδρες.