Στη δημοσιότητα βγήκε το σκεπτικό βάσει του οποίου απορρίφθηκε η έφεση που έκανε η ΑΕΚ για την τύχη του αγώνα με τον Ατρόμητο μετά την απόρριψη της ένστασής της από το πειθαρχικό όργανο της Super League. Η απόφαση, που αναλύεται σε περίπου δέκα σελίδες, αναφέρει ουσιαστικά πως η ουσία της υπόθεσης είχε κριθεί οριστικά σε πρώτο βαθμό και πέραν αμφισβήτησης, με συνέπεια η πλευρά της «Ένωσης» να μην έχει έννομο συμφέρον. Πρακτικά, δηλαδή, η Επιτροπή Εφέσεων δεν εξέτασε την ουσία της υπόθεσης και υιοθέτησε την απόφαση του πρώτου βαθμού θεωρώντας ότι δεν αμφισβητείται.

Yπενθυμίζεται πως η πρωτόδικη απόφαση είχε στηριχθεί στο ότι ο Ατρόμητος δεν είχε ευθύνη για την κατάσταση του γηπέδου, αφού είναι δημοτικό κι έτσι διέταξε να διεξαχθεί κανονικά ο αγώνας. Εκεί ουσιαστικά στηρίζεται και το σκεπτικό της Επιτροπής Εφέσεων, που έκρινε ότι η ΑΕΚ δεν είχε δικαίωμα έφεσης. Η πλευρά της «Ένωσης», θυμίζουμε, πως έχει δικαίωμα προσφυγής στο Διεθνές Αθλητικό Δικαστήριο (CAS), ωστόσο σε κάθε περίπτωση ο αγώνας στο Περιστέρι ορίστηκε για την προσεχή Τετάρτη (17:30).

Συγκεκριμένα, στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται: «Η ΑΕΚ αντίπαλος της γηπεδούχου ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ, υπέβαλε από 5.2.2023 ένσταση, προβάλλοντας την αντικανονικότητα του γηπέδου, για τους αναφερόμενους σε αυτήν λόγους. Ο διαιτητής κατά παραδοχή της ενστάσεως, χαρακτήρισε το γήπεδο αντικανονικό και αποφάσισε τη μη τέλεση του αγώνος, ενώ το συνταχθέν από 5.2.2023 φύλλο αγώνος διαβιβάσθηκε στην SUPER LEAGUE προκειμένου αυτή, κατόπιν εφαρμογής της νόμιμης διαδικασίας να διερευνήσει τις συνθήκες τελέσεως της ως άνω πειθαρχικής παραβάσεως και σε περίπτωση ενοχής της εγκαλούμενης να επιβάλει τις προβλεπόμενες πειθαρχικές ποινές.

Η ως άνω κρίση, μη αμφισβητηθείσα μάλιστα από την Π.Α.Ε. ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ με σχετική ένσταση ενώπιον της αρμόδιας Πειθαρχικής Επιτροπής, αποτελεί ζήτημα, το οποίο, όπως έγινε δεκτό και με την εκκαλούμενη απόφαση, είχε οριστικώς κριθεί. Επομένως και ενόψει όσων έγιναν δεκτά στημείζονα σκέψη, η δεύτερη από 6.2.2023 ένσταση της ήδη εκκαλούσας Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. ενώπιον του Μονομελούς Πειθαρχικού Οργάνου αποβλέπουσα στην επαναφορά προς κρίση ζητήματος το οποίο είχε οριστικώς επιλυθεί και μάλιστα με την αναγνώριση υπέρ αυτής δικαιώματος, ασκήθηκε άνευ εννόμου συμφέροντος και ήταν για το λόγο τούτο απορριπτέα.

Άλλωστε και αν η εν λόγω ένσταση ήθελε θεωρηθεί ως πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του κύρους της αποφάσεως του διαιτητού περί αντικανονικότητος του γηπέδου αυτή είναι απαράδεκτη, ενόψει του ότι, όπως αναφέρθηκε, ενώπιον του Πειθαρχικού Οργάνου δεν εισάγεται το ζήτημα τούτο ως μη αμφισβητηθέν από την βλαπτόμενη γηπεδούχο ομάδα. Για τον ίδιο λόγο δεν είναι δυνατόν το εν λόγω δικόγραφο να κριθεί ως πρόσθετος λόγος επί του αρχικού».

 

*πηγή κεντρικής φωτογραφίας: ΚΥΠΕ