Η συγκλονιστική ιστορία του Γιάννη Αντετοκούνμπο είχε την προβολή που της άξιζε. Το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ «Finding Giannis» προβλήθηκε στο ΝΒΑ TV και προκάλεσε ρίγη συγκίνησης.

Η ζωή του Γιάννη και της οικογένειάς του, όλα τα εμπόδια που χρειάστηκε να ξεπεράσει μέχρι να γίνει υποψήφιος MVP στο ΝΒΑ αποτυπώθηκαν σε ένα VIDEO διάρκειας 21 λεπτών και 38 δευτερολέπτων. Και κάθε στιγμή, κάθε ατάκα, κάθε βλέμμα συγκίνησε πραγματικά συγκλόνισαν.

Οι εκπρόσωποι του Γιάννη, μέλη της οικογένειάς του, σκάουτερ που τον παρακολούθησαν όταν ήταν ακόμα 16 χρονών, αλλά και ο ίδιος Γιάννης μοιράστηκαν ιστορίες που προκαλούν ανατριχίλα.

Από την ιστορία ότι ο σταρ των Μπακς συνήθιζε να κοιμάται στο γήπεδο ανάμεσα στην μεσημεριανή και την βραδινή προπόνηση επειδή έπρεπε να περπατήσει 5-6 χιλιόμετρα για να πάει από το σπίτι του στο κλειστό του Φιλαθλητικού, μέχρι το πώς χρειάστηκε να αλλάξει το διατροφικό πρόγραμμα όλης της οικογένειας για να πάρει κιλά ο Γιάννης (!), αλλά και το γεγονός ότι ο Γιάννης σκέφτηκε σοβαρά να φύγει από τις ΗΠΑ και το ΝΒΑ όταν η οικογένειά του απέτυχε να πάρει βίζα δύο φορές για να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, με το νόμο να αναφέρει ότι αν τους είχαν αρνηθεί κάτι τέτοιο για τρίτη φορά δεν θα μπορούσαν να πάνε να τον δουν!

«Είμαι εδώ λόγω της οικογένειάς μου. Για εμένα η οικογένειά μου είναι τα πάντα» ανέφερε κάποια στιγμή στο VIDEO ο Γιάννης προκαλώντας συγκίνηση, πριν προβληθούν στιγμές από το πρώτο παιχνίδι που έπαιξε μπροστά στους γονείς του ως ΝΒΑερ. Σε κάποιο άλλο σημείο αναφέρει για το παρελθόν του πως «υπήρχαν μέρες που έπαιζα τόσες πολλές ώρες, που τα παπούτσια μου είχαν τρύπες. Άλλες μέρες φορούσα το ίδιο ζευγάρι παπούτσια με τον αδελφό μου και όταν ήρθα στο ΝΒΑ μου έδωσαν 50 ζευγάρια παπούτσια κάθε μήνα».

Συγκλονιστική ήταν βέβαια και η στιγμή που ο δημοσιογράφος ρωτάει τον Γιάννη «πότε κατάλαβες ότι μπορείς να γίνεις ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο;» με την απάντηση του σταρ των Μπακς να τα λέει όλα: «Όταν ήρθα, είδα παίκτες όπως ο ΛεΜπρόν, ο Κόμπι και ο Ντουράντ, που ήταν ξεχωριστοί επειδή ήταν συνεπείς και σταθεροί στην απόδοσή τους. Αναρωτήθηκα τότε αν μπορώ να είμαι συνεπής και δυνατός πνευματικά να κουβαλάω την ομάδα μου σε κάθε παιχνίδι; Στο ξεκίνημα της τρίτης μου χρονιάς κατάλαβα ότι κάτι αλλάζει. Είχα 27 πόντους στο πρώτο μου παιχνίδι. Είπα τότε στον μάνατζέρ μου ότι “μπορώ να τα κάνω αυτά κάθε βράδυ”.

Ο επίλογος του ντοκιμαντέρ δια στόματος Γιάννη βέβαια ήταν όλα τα λεφτά: “Είναι σαν να βρίσκομαι σε ένα όνειρο από το οποίο δεν θέλω να ξυπνήσω. Έτσι ακριβώς αισθάνομαι».

Δεν χρειάζονται όμως περισσότερα λόγια. Απλώς παρακολουθήστε το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ: