Στις 7 Σεπτεμβρίου 2013, στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, στη διάρκεια της 125η Συνόδου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, δόθηκε από τους «αθάνατους» η εντολή στο Τόκιο της Ιαπωνίας, να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Ποιος το περίμενε ότι στο τέλος του 2019 θα «ξέσπαγε» μία απίστευτη Πανδημία, που θα εξαπλωνόταν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, θα σκότωνε εκατομμύρια ανθρώπους και θα «έκλεινε» υποχρεωτικά τους ανθρώπους στα σπίτια τους. Ήταν μία περίοδος πάρα πολύ δύσκολη για όλη την ανθρωπότητα και εκεί που το 2020 φαινόταν ως η… Άριστη χρονιά με δύο 20άρια, μετατράπηκε στη χειρότερη στη σύγχρονη ιστορία. Σε όλο τον κόσμο, από τον Μάρτιο του 2020, διακόπηκαν όλα τα αθλητικά γεγονότα, απαγορευόταν η μαζική σύναξη και στην πορεία αποφασίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία, η μετάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων για έναν χρόνο!!! Οι Ιάπωνες προετοιμάστηκαν για να διοργανώσουν τους καλύτερους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ο covid-19 τούς «έκοψε» τα πόδια.

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ανακοίνωσε στις 30 Μαρτίου 2020, την απόφαση να μεταθέσει τους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες για τις 23 Ιουλίου μέχρι 8 Αυγούστου του 2021, με πάρα πολλές προϋποθέσεις. Καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης όλοι θα έπρεπε να φοράνε μάσκα, να κάνουν καθημερινά ελέγχους για τον κορωνοϊό, να χρησιμοποιούν μόνο τα Μέσα Μεταφοράς της διοργάνωσης και να μην έχουν επαφή με τον κόσμο. Η πιο δύσκολη απόφαση, που πόνεσε πάρα πολύ τους Ιάπωνες, ήταν όπως απαγορευθεί η είσοδος θεατών στα γήπεδα και όλοι οι Αγώνες θα διεξάγονταν κεκλεισμένων των θυρών. Ό,τι χειρότερο για τον απλό κόσμο, ο οποίος περίμενε τόσα χρόνια για να δει από κοντά τους κορυφαίους στον κόσμο σε κάθε άθλημα.

Πάντως, παρά τις τόσες κακουχίες, κοινή διαπίστωση των εκπροσώπων των ΜΜΕ, ήταν πως αυτούς τους Αγώνες, εν μέσω πανδημίας, μόνο οι Ιάπωνες θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν. Η κουλτούρα τους, οι τεχνολογικές τους γνώσεις, η οξυδέρκειά τους, η τεχνογνωσία τους, η πειθαρχία τους και πολλά άλλα από τα θετικά τους, έφερε ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα, σε ό,τι αφορά πάνω από όλα την προστασία της υγείας όλων όσοι ταξίδεψαν στο Τόκιο για τους Ολυμπιακούς. Αλλά και από αγωνιστικής πλευράς οι Ιάπωνες κέρδισαν το μεγαλύτερο στοίχημα που τέθηκε ποτέ και μπράβο τους.

Οι αγώνες του στίβου διεξήχθησαν στο πανέμορφο, αλλά αποκαρδιωτικά άδειο, Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο, από τις 30 Ιουλίου έως τις 8 Αυγούστου 2021. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου είχε αποφασίσει να αλλάξει τον τρόπο πρόκρισης των αθλητών και αθλητριών στις μεγάλες διοργανώσεις, έχοντας εισάγει την παγκόσμια κατάταξη, η οποία αφορά τα πέντε κορυφαία αποτελέσματα των αθλητών / αθλητριών στο αγώνισμά τους! Έτσι, έθεσε πολύ υψηλά όρια για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θέλοντας να γεμίσει τις λίστες κάθε αγωνίσματος από την παγκόσμια κατάταξη. Με αυτά τα νέα δεδομένα και με τη σημαντική σημείωση ότι καταγόμαστε από ένα μικρό νησί, από το οποίο για να λάβεις μέρος σε κάποια διεθνή μίτινγκ θα πρέπει να ξοδέψεις αρκετά χρήματα για να ταξιδέψεις, δύο αθλητές μας και μία αθλήτρια μας είχαν εξασφαλίσει την πρόκρισή τους για το Τόκιο, ο Μίλαν Τράικοβιτς στα 110μ. με εμπόδια, ο Απόστολος Παρέλλης στη δισκοβολία και η Ελένη Αρτυματά στα 400μ., καταγράφοντας ρεκόρ για Κύπρια γυναίκα, με την 4η συνεχόμενη παρουσία της σε Ολυμπιακούς.

Η τελευταία… εκπληκτική παράσταση

Αρχίζουμε την αναφορά μας από την Ελένη Αρτυματά, η οποία μετά τους Ολυμπιακούς του Τόκιο παντρεύτηκε τον πρωταθλητή μας Πάνο Ιωάννου, στη συνέχεια απέκτησαν δύο παιδιά και στις 21 Δεκεμβρίου 2023 ανακοίνωσε το τέλος μίας σπουδαίας καριέρας. Έτσι, όπως φάνηκε στην πορεία του χρόνου, η παρουσία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021 στο Τόκιο ήταν η τελευταία παράσταση για τη «φτερωτή κυρία» του κυπριακού στίβου, σε νέο αγώνισμα μάλιστα, αφού μετά τους Ολυμπιακούς του Ρίο, ο Αντώνης Γιαννουλάκης την μετέφερε από τα 200μ. στα 400μ., αξιοποιώντας πλήρως το ταλέντο της και τα φυσικά της προσόντα. Η τελευταία φανταστική παράσταση για την Ελένη Αρτυματά άρχισε από το πρωινό της 3ης Αυγούστου 2021, με την πρωταθλήτριά μας να τρέχει στον 9 ο διάδρομο της 6ης σειράς του πρώτου γύρου. Η κορυφαία Κύπρια αθλήτρια στον στίβο, κατάφερε να καταγράψει τον χρόνο που χρειαζόταν για να μπει στις κορυφαίες 24 των 400μ. των 32ων Ολυμπιακών, τερματίζοντας στην 5η θέση της σειράς της σε 51.91, ξεπερνώντας την Ιρλανδή Φιλ Χίλι, η οποία περίμενε με αγωνία στα 51.98.

Ήταν η πιο γρήγορη σειρά από όλες, με νικήτρια τη Μαριλέιντι Παουλίνο από τη Δομινικανή Δημοκρατία με 50.06. Ήταν η τρίτη φορά που η πρωταθλήτριά μας περνούσε σε δεύτερο γύρο, στην τέταρτη παρουσία της σε Ολυμπιακούς, μετά το Πεκίνο (2008) και το Λονδίνο (2012), και τις δύο προηγούμενες φορές στα 200μ. Σε ένα πάρα πολύ δύσκολο πρωινό στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο, αφού από τις 08:30 το πρωί υπήρχε έντονη βροχόπτωση, η οποία διακόπηκε μία ώρα και κάτι μετά, με την υγρασία να ανεβαίνει στα ύψη (πάνω από 80%) και τον ήλιο να είναι πολύ καυτός, οι αθλήτριες έφταναν η μία μετά την άλλη εξουθενωμένες στον τερματισμό και οι περισσότερες ζητούσαν πάγο και χρόνο να ξεκουραστούν. Το ίδιο και η Ελένη Αρτυματά, ένιωθε αποπνικτικά στον τερματισμό της, όμως, ήταν χαρούμενη που θα έτρεχε και την επόμενη ημέρα (4/8/21) στα ημιτελικά. «Οι συνθήκες ήταν πάρα πολύ δύσκολες και αφόρητες. Στη διάρκεια της πολλής βροχής κάναμε την προθέρμανσή μας και πήγα να φορέσω φόρμες και έκαιγα. Η υγρασία ανέβηκε στα ύψη και η ζέστη ήταν πολύ έντονη. Από συνθήκες, ήταν από τις πιο δύσκολές μου σε Ολυμπιακούς. Σε ό,τι αφορά την κούρσα μου, πιστεύω πως πήγα καλά για πρωί. Είμαι ικανοποιημένη για τον τρόπο που έτρεξα», ήταν κάποια από τα λόγια της Ελένης Αρτυματά μετά τον πρώτο γύρο των 400μ.

Στις 4 Αυγούστου 2021 έριξε την αυλαία…

Την Τετάρτη, 4 Αυγούστου 2021, η Ελένη Αρτυματά έμπαινε στις 19:30 το βράδυ στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο, για τα ημιτελικά των 400μ. και όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια ήταν ο τελευταίος αγώνας της πρωταθλήτριάς μας στην ένδοξη τεράστια καριέρα της. Τότε, είχα την τύχη και τιμή να είμαι ο απεσταλμένος της ΕΑΚ στο «Τόκιο 2020», γι’ αυτό σας μεταφέρω την ανταπόκριση εκείνης της ημέρας:

Την καλύτερη κούρσα της ζωής της στα 400μ. έκανε το βράδυ της Τετάρτης (4/8/21) η Ελένη Αρτυματά, στους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Έχοντας καταπληκτικό ρυθμό από την αρχή μέχρι το τέλος, η κορυφαία Κύπρια αθλήτρια του στίβου, κατάφερε να τερματίσει στην 5η θέση της πρώτης ημιτελικής σειράς, σε 50.80, συντρίβοντας το δικό της παγκύπριο ρεκόρ, που ήταν 51.14 από το 2018. Ταυτόχρονα, εξασφάλισε και το όριο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Όρεγκον το 2022 (σ.σ. δεν έλαβε μέρος τελικά), και κατέγραψε την κορυφαία θέση της σε Ολυμπιακούς. Στην τέταρτη παρουσία της στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη, που αποτελεί ρεκόρ για Κύπρια αθλήτρια, η Ελένη Αρτυματά κατέλαβε την 13η θέση από 45 συμμετέχουσες στα 400μ., κάτι εξαιρετικό.

Η πρώτη ημιτελική σειρά ήταν πραγματικά πάρα πολύ γρήγορη, σε ένα ταρτάν στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο, που ομολογουμένως είναι από τα πιο γρήγορα στον κόσμο, με την Αρτυματά να διατηρεί τον ρυθμό και την ταχύτητά της, αλλά να βλέπει πως μπροστά της υπήρχαν τέσσερις άλλες αθλήτριες. Χαρακτηριστικό το πόσο γρήγορη ήταν η κούρσα της πρωταθλήτριάς μας ήταν πως και οι δύο κοπέλες που πήραν την πρόκριση με χρόνο για τον τελικό, έτρεξαν μαζί με την Ελένη. Και οι τέσσερις προπορευόμενες στην πρώτη σειρά έτρεξαν κάτω από 50 δευτερόλεπτα (!), ενώ και οι οκτώ που προκρίθηκαν για τον τελικό της Παρασκευής (6/8) έκαναν χρόνο κάτω από τα 50 δεύτερα, με πέντε από αυτές να σημειώνουν ατομική επίδοση! Προσθέτουμε, ακόμη, ότι η Ελένη Αρτυματά ήταν η 3η καλύτερη Ευρωπαία στο 400άρι, μετά τη Βρετανίδα Γουίλιαμς (49.97), που πέρασε τελικό και την Πολωνή Κάτζμαρεκ (50.79).

«Χαρούμενη για το 50.80…»

«Μπήκα στην κούρσα με στόχο να την απολαύσω και ένιωθα ότι θα το κάνω, αφού χθες το πρωί ήμουνα λίγο στρεσαρισμένη, κι επειδή ήτανε πρωί κι επειδή ένιωθα και μια πίεση ότι ήθελα να περάσω στα ημιτελικά, σε αντίθεση με τώρα που ένιωθα και πιο καλά σωματικά. Στόχος ήταν να μείνω στην κούρσα από τα πρώτα μέτρα, θεωρώ ότι το έκανα, και κατάλαβα κάποια στιγμή ότι πηγαίνανε πολύ γρήγορα, επειδή δεν πλησίαζα όσο θα έπρεπε, αλλά μια χαρά. Αυτό που μπορούσα αυτό έκανα. Έτρεξα καλά, διατηρήθηκα στην κούρσα μέχρι τέλους, αφού σε κάποιες στην αρχή της σεζόν έμενα από δυνάμεις», ήταν κάποια από τα λόγια της Ελένης Αρτυματά στη μικτή ζώνη, μετά την εξαιρετική παρουσία της στα ημιτελικά των 400μ.

Αναφερόμενη γενικά για τα 400μ., μας είπε: «Είμαι χαρούμενη, γιατί από όταν άρχισα να τρέχω 400μ. είχα ως μεγάλο μου στόχο να τρέξω κάτω από τα 51 δεύτερα, ακόμα και 50.99, φτάνει να έγραφε μπροστά 50. Οπότε είμαι πολύ χαρούμενη με το 50.80 και φεύγω από μία Ολυμπιάδα με τον καλύτερο τρόπο. Θεωρώ ότι δεν άργησα να ασχοληθώ με τα 400μ., γιατί είναι ένα αγώνισμα πολύ απαιτητικό. Θέλει ωριμότητα στο μυαλό, να ακούς το σώμα, να παίρνεις εσύ το σώμα εκεί που πρέπει. Αυτά θεωρώ εγώ, δεν ξέρω αν έκανα πιο πριν πώς θα ήταν. Τα τελευταία χρόνια έχουμε προσέξει πολύ και την προπόνηση κι εγώ τη ζωή μου, για το λόγο ότι το 400άρι έχει πολλές απαιτήσεις. Δόξα σοι ο Θεός δεν είχα τραυματισμούς να με αφήσουν πίσω, πέραν από κάποιες χρονιές που είχα κάποιες ατυχίες».

Οι τραυματισμοί εμπόδιο τον τεράστιο Απόστολο Παρέλλη… Οι δύο άνδρες του κυπριακού στίβου, που βρέθηκαν στο Τόκιο το 2021, οι Απόστολος Παρέλλης και Μίλαν Τράικοβιτς, δεν πήγαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις, αφού είχαν να αντιμετωπίσουν προβλήματα τραυματισμού και δεν έκαναν την ιδανική προετοιμασία. Ο Απόστολος Παρέλλης, αγωνίστηκε πρώτος, στην τρίτη συνεχόμενη παρουσία του σε Ολυμπιακούς Αγώνες και έχοντας αναδειχθεί το 2016 ως 8ος Ολυμπιονίκης στη δισκοβολία. Ο έμπειρος πρωταθλητής μας είχε την ατυχία να αντιμετωπίζει προβλήματα στη μέση και τα πλευρά, που τον εμπόδισαν και στην προετοιμασία του και στον αγώνα του. Η σχετική αναφορά, ως απεσταλμένος της ΕΑΚ στο Τόκιο, ήταν η ακόλουθη:

Τη 16η θέση στον προκριματικό της δισκοβολίας, κατέλαβε το πρωινό της Παρασκευής (30/7/21) ο Απόστολος Παρέλλης, στους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Ο κορυφαίος Κύπριος δισκοβόλος πάλεψε όσο μπορούσε για να νικήσει τους πόνους στη μέση και να κάνει το καλύτερο δυνατόν, όμως δεν κατάφερε να φτάσει σε επίδοση που θα του έδινε την πρόκριση για τον τελικό του Σαββάτου (31/7). Με μεγαλύτερη βολή στα 62,11μ., που αποτελεί την καλύτερή του φετινή επίδοση, ο Παρέλλης δεν θα συνεχίσει τις προσπάθειές του στο Τόκιο, αλλά φεύγει υπερήφανος, καθώς έφτασε στους Ολυμπιακούς με την προτελευταία επίδοση των 32 συμμετεχόντων (61,90μ.) και πήρε τη 16η θέση.

Ο 8ος Ολυμπιονίκης του Ρίο και 5ος παγκόσμιος πρωταθλητής στην Ντόχα, έριξε στην πρώτη βολή 61,73μ., στη δεύτερη 62,11μ., ενώ στην τρίτη θέλησε να δώσει τα πάντα για τη μεγάλη βολή, όμως γλίστρησε ο δίσκος από το χέρι του και την ακύρωσε. Για να έμπαινε στον τελικό χρειαζόταν βολή στα 62,94μ., που αναμφίβολα ήταν στις δυνατότητες του Παρέλλη, όμως, με τα όσα πέρασε φέτος, πάλι καλά που μπόρεσε και έριξε, και εμφανίστηκε για τρίτη φορά σε Ολυμπιακούς, αξιοπρεπέστατα.

«Με τα όσα πέρασα τη φετινή χρονιά, είμαι χαρούμενος που μπόρεσα και βρέθηκα σε αυτή τη μεγάλη γιορτή και έλαβα μέρος στους αγώνες. Από την προσπάθειά μου είμαι ευχαριστημένος, όχι όμως από το αποτέλεσμα, το οποίο με αφήνει λίγο απογοητευμένο, αφού αν ήμουν καλά μπορούσα να προκριθώ στον τελικό. Ένας τραυματισμός δεν επηρεάζει μόνο το σημείο στο οποίο πονάς, αλλά και όλο το σώμα, γιατί στο αγώνισμά μας πρέπει να συνδυαστεί σωστά όλο το σώμα για να φύγει μακριά ο δίσκος. Σήμερα ένιωσα τα πόδια μου να μην με βοηθούν και αυτό οφείλεται στην αποχή από αγώνες και στην έλλειψη σωστής προετοιμασίας εξαιτίας του τραυματισμού στη μέση, που δεν με άφησε να δουλέψω σωστά. Δεν πειράζει όμως. Έτσι είναι οι αγώνες. Μπορούσα σήμερα το κάτι παραπάνω, δεν μου βγήκε και προχωρώ στον επόμενο στόχο», ήταν κάποια από τα λόγια του Απόστολου Παρέλλη, μετά την προσπάθειά του στη δισκοβολία.

Από τη στιγμή που ο Απόστολος Παρέλλης ήταν για άλλη μία φορά άτυχος τη φετινή χρονιά, αφού έχασε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς του Παρισιού, μόλις για μία θέση, ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της καριέρας του, η οποία ήταν σαν… παραμύθι και περιλάμβανε αξιοθαύμαστα κεφάλαια, για τα οποία θα μιλήσουμε όταν έρθει η ώρα. Αυτό που θέλουμε να αναφέρουμε τώρα, είναι πως στις τρεις παρουσίες του σε Ολυμπιακούς Αγώνες πήγε με τρεις διαφορετικούς προπονητές, στο Λονδίνο με τον Κυριάκο Βασιλειάδη, στο Ρίο με τον Γιώργο Γεωργιάδη και στο Τόκιο με τον αείμνηστο Κώστα Σταθελάκο.

Άτυχος και ο σημαιοφόρος Μίλαν Τράικοβιτς…

Το ταλέντο του Μίλαν Τράικοβιτς είναι αναμφισβήτητο και δεν είχε να αποδείξει το οτιδήποτε σε κανέναν. Πέρασε δύσκολη χρονιά το 2020 με τον κορωνοϊό και την αποχή από τα γήπεδα, τον Σεπτέμβρη βρήκε νέα προπονητική στέγη στο Φοίνιξ των ΗΠΑ, υπό τις οδηγίες του Αντρέας Μπεμ και χρειάστηκε χρόνο για να προσαρμοστεί και να μπει σε νέο τρόπο προπόνησης. Προτού αρχίσει τον κλειστό στίβο τον Φεβρουάριο, τραυματίστηκε και υποχρεώθηκε να μείνει εκτός για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που τού στέρησε και την ιδανική προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς. Όμως, πήγε στο Τόκιο και κατάφερε να κάνει την καλύτερή του κούρσα στη χρονιά και να βρεθεί στους κορυφαίους 24 στο αγώνισμά του.

Ο σημαιοφόρος της κυπριακής αποστολής στους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο κατάφερε να εξασφαλίσει την πρόκρισή του για τα ημιτελικά των 110μ. με εμπόδια το βράδυ της Τρίτης (3/8/21), καταλαμβάνοντας την 4η θέση στη δεύτερη σειρά με 13.59, που αποτελούσε την καλύτερη επίδοσή του στη χρονιά. Ο Μίλαν Τράικοβιτς δεν έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την κούρσα του, αφού θεώρησε πως τον επηρέασε περισσότερο η πίεση που ένιωθε, αφού πήγε στο Τόκιο με χαμηλό φετινό ρεκόρ. «Δεν είμαι απόλυτα ικανοποιημένος για τον τρόπο που έτρεξα, όμως, είμαι ευχαριστημένος που πέρασα στα ημιτελικά και αύριο το πρωί θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να ξαναβρεθώ στον τελικό. Είχα έρθει εδώ με 13.82, από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων, πριν από ενάμιση μήνα και ένιωθα την πίεση και το άγχος αν θα μου βγει η κούρσα. Δεν ήρθα εδώ με τις καλύτερες προϋποθέσεις, έχοντας και καιρό να αγωνιστώ. Όμως, κατάφερα να περάσω στα ημιτελικά, δεν αισθάνθηκα κανένα πόνο και αύριο είναι μία καινούρια μέρα, στην οποία θα πρέπει να είμαι πανέτοιμος για να φτάσω στον τελικό. Όπως έχω δείξει είμαι αθλητής αγώνα και πάντα θέλω να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό», ήταν κάποια από τα λόγια του πρωταθλητή Ευρώπης στον κλειστό το 2019, μετά τον πρώτο γύρο στο Τόκιο.

Το χτύπημα στο 9ο εμπόδιο…

Λίγες ώρες μετά τον πρώτο γύρο, οι 24 αθλητές που πέρασαν στα ημιτελικά των 110μ. με εμπόδια, ξαναμπήκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο, για να διεκδικήσουν την πρόκρισή τους στον τελικό. Το παράδοξο με το πρόγραμμα είναι ότι ο πρώτος γύρος των 110μ. με εμπόδια διεξήχθη το βράδυ της 3ης Αυγούστου και οι ημιτελικοί το πρωινό της 4ης Αυγούστου! Ο Μίλαν Τράικοβιτς δεν μπόρεσε να επαναλάβει τον θρίαμβο του 2016, παρά την αρκετά καλή προσπάθειά του, αφού χτύπησε στο 9ο εμπόδιο, έχασε το ρυθμό του, ξαναχτύπησε στο 10ο και τερμάτισε παρά την ατυχία του, σε χρόνο 14.01! Αυτός τον κατέταξε στην 23η θέση των Ολυμπιακών του Τόκιο, σε συμμετοχή 40 αθλητών, αλλά το σημαντικό από το δύσκολο πρωινό για τον Τράικοβιτς, είναι ότι έδειξε να επανέρχεται στις γρήγορες εμφανίσεις. Σε μια δύσκολη χρονιά, με τους τραυματισμούς του, που δεν του επέτρεψαν να ακολουθήσει σωστά ούτε το πρόγραμμα στον κλειστό ούτε την προετοιμασία του για τους Ολυμπιακούς, ο Μίλαν Τράικοβιτς, απέδειξε και στο Τόκιο, πως παραμένει ένας μαχητής, που τα δίνει όλα στους μεγάλους αγώνες και αν μην τι άλλο, άφησε υποσχέσεις πως θα επανέλθει στις υψηλές του επιδόσεις.

Αναφερόμενος στην κούρσα, στην τρίτη ημιτελική σειρά, στην οποία βρισκόταν στην 4η θέση, προτού τον «κόψει» το 9ο εμπόδιο, ο Μίλαν Τράικοβιτς, είπε: «Έτσι είναι τα εμπόδια. Δεν το περίμενα να συμβεί σε μένα, όμως συνέβη. Ένιωθα καλά, πιο καλά από χθες, είχα την πίστη, ότι μπορώ να κάνω χρόνο κοντά στα 13.30 για να μπω τελικό. Τελικά μπήκαν με 13.32 και θα ήμουν κοντά. Ήταν μια δύσκολη κούρσα, γενικά σαν αγώνας, από χθες το απόγευμα μέχρι σήμερα το πρωί. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να είμαι δυσαρεστημένος, γιατί καθόμουν δύο μήνες, τον Μάρτη και τον Απρίλη, με δύο θλάσεις, 5 MRI, θεραπείες… Δεν ξέρω πώς τα κατάφερα να τρέξω, να είμαι υγιής, να κάνω δύο κούρσες αρκετά καλές, δύο κούρσες αρκετά γρήγορες, χωρίς να νιώθω κάποια ενόχληση στο σώμα μου. Αυτό μού δίνει θάρρος για τη συνέχεια».

Η παρουσία του σημαιοφόρου τη ομάδας μας στο Τόκιο, σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και σε πολλούς σπουδαίους τελικούς, τον κάνουν να αισθάνεται την πίεση ότι σε κάθε μεγάλη συμμετοχή του πρέπει να διακρίνεται. «Σίγουρα όταν έρχεσαι από μία Ολυμπιάδα με τελικό και γενικά από τελικούς σε μεγάλες διοργανώσεις, δεν μπορείς να μην ζητάς παραπάνω από τον εαυτό σου. Κι εγώ το ίδιο, το ζητούσα, ήταν μακριά, το ήξερα, όμως το πάλεψα. Αυτή η ατυχία, τώρα θα μου πεις συμβαίνει, δεν πειράζει, αλλά εντάξει. Εννοείται ότι θα πειράξει, θα τη θυμούμαι και ελπίζω του χρόνου να επανέλθω δυνατός. Νιώθω πολύ ωραία και περήφανος για τον εαυτό μου, που κατάφερα μέσα από τόσες δυσκολίες να βρεθώ στα ημιτελικά των Ολυμπιακών», ήταν η αναφορά του, ενώ για τη διαφορά που έχουν οι Ολυμπιακοί από άλλες διοργανώσεις, απάντησε: «Όταν είσαι στους Ολυμπιακούς, ισορροπούνται τα πάντα. Είμαστε όλοι το ίδιο. Ερχόμαστε στο ίδιο γήπεδο, κάνουμε μαζί προπόνηση, τις ίδιες ώρες, στα ίδια εμπόδια, στους ίδιους βατήρες. Υπάρχει μία ισορροπία μεταξύ μας. Ναι μεν υπάρχουν πιο καλοί αθλητές, πιο γρήγοροι, πιο αργοί, όμως όλοι ξεκινούμε από την ίδια γραμμή και αυτό είναι το ωραίο του μεγάλου αγώνα. Τα τελευταία χρόνια πάω σε μεγάλους αγώνες και νιώθω πολύ ωραία, αν δεν πήγαινα θα το θεωρούσα αποτυχία. Πηγαίνω στα Ντάιαμοντ Λιγκ, που προσκαλούνται να συμμετάσχουν οι καλύτεροι αθλητές και νιώθω περήφανος που είμαι κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς. Έδειξα ότι στους μεγάλους αγώνες παίρνω μπρος με το μυαλό μου και προσπαθώ να βγάλω ό,τι καλύτερο μπορώ τη δεδομένη στιγμή. Πιστεύω ότι το έβγαλα και σε αυτούς τους αγώνες. Και στον ημιτελικό, πιστεύω αντικειμενικά ότι θα ήταν πιο γρήγορα από εχθές, θα ήταν η καλύτερη φετινή μου επίδοση. Τι να πω;».