Στον απόηχο των εξελίξεων, η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού Μαρίν Λεπέν κάλεσε χθες τον Γάλλο πρόεδρο να αναλάβει τις ευθύνες του, χωρίς ωστόσο να ζητήσει ξεκάθαρα την παραίτηση του. Αντιθέτως ανέφερε ότι σκοπεύει να αφήσει τον νέο πρωθυπουργό να εργαστεί ούτως ώστε να καταλήξει σε έναν κρατικό προϋπολογισμό αποδεκτό για όλους.

Σε άλλο μήκος κύματος, ο επικεφαλής του αριστερού κόμματος της Ανυπότακτης Γαλλίας Ζαν Λυκ Μελανσόν ζήτησε την παραίτηση του Εμανουέλ Μακρόν, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ακόμα και αν διορίζει κάθε τρεις μήνες έναν Μισέλ Μπαρνιέ στην πρωθυπουργία, δεν θα καταφέρει να μείνει στην προεδρία της Δημοκρατίας για τα επόμενα τρία χρόνια».

Από την άλλη, ο Γραμματέας του Σοσιαλιστικού κόμματος Ολιβιέ Φορ δεν έθεσε θέμα παραίτησης του προέδρου της Δημοκρατίας και κάλεσε τον Μακρόν να ακούσει τους Γάλλους και να διορίσει πρωθυπουργό προερχόμενο από τους κόλπους της αριστεράς.

Οι πιθανοί διάδοχοι του Μπαρνιέ

Η κατάρρευση της γαλλικής κυβέρνησης το βράδυ της Τετάρτης σημαίνει ότι πλέον εναπόκειται στον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να αναλάβει δράση και να αντιμετωπίσει μια πολιτική και οικονομική κρίση που παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας και κινδυνεύει να προκαλέσει σοκ σε ολόκληρη την ευρωζώνη.

Κατά το πρώτο σενάριο, πιθανόν ο Μακρόν να διορίσει έναν πολύ στενό του συνεργάτη, τον Σεμπαστιάν Λεκορνί, τον νυν υπουργό Άμυνας της Γαλλίας.

Το δεύτερο σενάριο κάνει λόγο για κάποιον από την Αριστερά, γεγονός που δεν θεωρείται πιθανό καθώς κανείς από τους συμμάχους του Μακρόν δεν το θέλει.

Και τέλος, σύμφωνα με το τρίτο σενάριο, ο Μακρόν ίσως ονομάσει έναν «Μπαρνιέ νούμερο 2» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ανταποκρίτρια του ΕΡΤNews Θωμαϊδα Παπαϊωάννου.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Μακρόν ελπίζει να έχει κάποιον στη θέση του ήδη από το Σάββατο, όταν θα έχει συγκεντρωθεί στο Παρίσι για την επαναλειτουργία του Καθεδρικού Ναού της Παναγίας των Παρισίων ένας κατάλογος υψηλών προσκεκλημένων, συμπεριλαμβανομένου του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

Τίποτα δεν υποδηλώνει, ωστόσο, ότι θα είναι ευκολότερο, από ό,τι τρεις μήνες πριν, να σχηματιστεί μια κυβέρνηση ικανή να κερδίσει την έγκριση ενός κοινοβουλίου διαιρεμένου στα τρία. Η διάλυση δεν αποτελεί επίσης επιλογή, καθώς ο Μακρόν δεν μπορεί να προκηρύξει νέες εκλογές μέχρι το καλοκαίρι του 2025.

“Αυτή [η Εθνοσυνέλευση] είναι αφόρητη”, δήλωσε ο Μπαρνιέ στους υπουργούς του που συγκεντρώθηκαν στο παλάτι Ματινιον μετά την ψηφοφορία, σύμφωνα με έναν συμμετέχοντα που μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας. “Εύχομαι ειλικρινά καλή τύχη στην επόμενη ομάδα”, είπε.

Μένει να φανεί αν το ακροδεξιό κόμμα του Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν θα ήταν πρόθυμο να υποστηρίξει ένα όνομα που θα πρότεινε ο Μακρόν ή αν θα προσπαθούσε να ανατρέψει τον υποψήφιο με άμεση πρόταση δυσπιστίας, πιθανότατα σε συνεργασία με την αριστερά.

Αχαρτογράφητο έδαφος

Στο μεταξύ, η Γαλλία πρέπει να προετοιμαστεί για αχαρτογράφητα εδάφη.

Η χώρα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εισέλθει στο νέο έτος χωρίς προϋπολογισμό, και ενώ θα μπορούσε να ζητηθεί από τον Μπαρνιέ να παραμείνει ως υπηρεσιακός παράγοντας και να προωθήσει νόμους έκτακτης ανάγκης, τέτοια μέτρα δεν θα έκαναν τίποτα για να μειώσουν το έλλειμμα -που σήμερα προβλέπεται στο 6,1% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος- το οποίο έχει τρομάξει τις χρηματοπιστωτικές αγορές και έχει προκαλέσει επιπλήξεις από τις Βρυξέλλες.

Η πολιτική και οικονομική αστάθεια βυθίζει στην αβεβαιότητα τους ισχυρούς της ΕΕ

Αφού κατέρρευσε η κυβέρνηση Μπαρνιέ, η πολιτική και η οικονομική κρίση βαθαίνει. Το πολιτικό χάος οδήγησε όλο και περισσότερους βουλευτές να ζητούν την παραίτηση του Μακρόν, η θητεία του οποίου διαρκεί έως το 2027. Αυτό θα ήταν μια σχεδόν πρωτοφανής κίνηση στη σύγχρονη γαλλική πολιτική.

Ο κίνδυνος να αποδυναμωθεί η επιρροή της εντός της ΕΕ είναι ορατός και συνάμα γίνεται πολύ σοβαρός αν συνυπολογίσει κανείς ότι αντιμέτωπη με αντίστοιχη πολιτική κρίση και οικονομικές προκλήσεις είναι και η Γερμανία (πρόωρες εκλογές τέλη Φεβρουαρίου).

Ο γαλλογερμανικός άξονας έδειχνε καιρό απορρυθμισμένος, αλλά το γεγονός ότι και τα δύο μέρη του είναι πλέον απασχολημένα με εσωτερικά προβλήματα, δεν θα μπορούσε να έρθει σε χειρότερη στιγμή για την Ευρώπη.

Σε σχεδόν δύο μήνες αναλαμβάνει πρόεδρος ο Τραμπ και μαζί του έρχονται κρίσιμες αποφάσεις που αφορούν εκτός από τον εμπορικό πόλεμο, στην ασφάλεια της Ευρώπης και στους δύο πολέμους που έχει στα σύνορά της – πόλεμος σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία – και σε μία νέα αλλά γνώριμη εστία έντασης στη Γεωργία, όπου βαθαίνει επικίνδυνα η πολιτική κρίση εξαιτίας των αντι-δυτικών θέσεων της κυβέρνησης.

Επομένως, η ΕΕ δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί ως παρατηρητής τις εξελίξεις. Πρέπει να συμμετέχει σε αυτές με ισχυρή ηγεσία και ενιαίο μέτωπο. Ειδικά τώρα, που η Ρωσία θα κάνει τα πάντα για να προστατεύσει τα συμφέροντά της σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία, διότι γνωρίζει ότι αν δείξει αδυναμία ρισκάρει να χάσει τις σφαίρες επιρροής της από την Γεωργία ως την περιοχή του ινδο-ειρηνικού.