Πολλά τα ερωτηματικά και ακόμη πιο πολλοί οι κραδασμοί στα θεμέλια της Δικαιοσύνης, μετά την κόντρα μεγατόνων που ξέσπασε τις τελευταίες μέρες μεταξύ του δικηγόρου Ευστάθιου Ευσταθίου και του Γενικού Εισαγγελέα, Γιώργου Σαββίδη, με φόντο μία σοβαρότατη υπόθεση απάτης, ίσως της μεγαλύτερης που έχει δει το δικαστικό μας σύστημα τα τελευταία χρόνια.
Από την μία, ο Ευστάθιος Ευσταθίου, ένας έγκριτος ποινικολόγος με δεκαετίες εμπειρίας στα δικαστικά έδρανα τον είδαμε να απασφαλίζει κατά της Νομικής Υπηρεσίας και του προϊσταμένου της Γενικού Εισαγγελέα, και να εξαπολύει βαρύτατες κατηγορίες για διαφθορά και συγκάλυψη.
Από την άλλη, ο Γενικός Εισαγγελέας περνώντας στην αντεπίθεση κατήγγειλε τον κ. Ευσταθίου στον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο για αήθη επίθεση ζητώντας τη διενέργεια πειθαρχικής έρευνας εναντίον του.
Αφορμή για να στηθεί η αρένα των δύο μονομάχων, μία υπόθεση φερόμενης απάτης με λεία περιουσία αξίας 114 εκατομμύριων δολαρίων, θύμα της οποίας παρουσιάζεται ο πελάτης του κ. Ευσταθίου και θύτης σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα, ένας Ρώσος μεγιστάνας.
Το AlphaNews.Live επικοινώνησε με τον κ. Ευσταθίου, σε μία προσπάθεια να ξεδιαλύνουμε το ιστορικό της υπόθεσης αλλά και να καταλάβουμε τους λόγους που οδήγησαν τον γνωστό νομικό να επιρρίψει τόσο βαριές κατηγορίες κατά του Γενικού Εισαγγελέα και μάλιστα να ενημερώσει σχετικά ακόμη και τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η επιστολή-καταπέλτης και οι βαρύτατες κατηγορίες κατά Σαββίδη
Κατά την επικοινωνία μας με τον κ. Ευσταθίου και ανάμεσα στο υλικό που μάς παραχώρησε προς δημοσίευση, ήταν η επιστολή-καταπέλτης που απέστειλε στον Γενικό Εισαγγελέα στις 16 Ιανουαρίου 2024, την οποία κοινοποίησε και στον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε «να λάβει γνώση της απαράδεκτης ενέργειάς» του κ. Σαββίδη, αλλά και να πάρει «τα αναγκαία μέτρα προς αποκατάσταση των πραγμάτων στη σωστή τους βάση». Σε επικοινωνία μας με τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, Κωνταντίνο Λετυμπιώτη και ρωτώντας τον σχετικά, μάς είπε πως η επιστολή κοινοποιήθηκε πράγματι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και είναι εις γνώσιν του το περιεχόμενό της, χωρίς ωστόσο να επεκταθεί περισσότερο, αφήνοντάς μας να καταλάβουμε πως εκ μέρους Προεδρικού δεν πρόκειται να υπάρξει ανάμειξη στο όλο θέμα, μιας και αυτό άπτεται της Δικαιοσύνης ενός ανεξάρτητου θεσμού, στον οποίο θεσμικά δεν έχει δυνατότητα παρέμβασης η Εκτελεστική εξουσία.
Η επιστολή αυτή του κ. Ευσταθίου χρονικά, ήρθε αμέσως μετά την επιστολή του Γενικού Εισαγγελέα με την οποία τον ενημέρωνε ότι προχωρά σε αναστολή της ποινικής δίωξης του Ρώσου μεγιστάνα, ενώ αυτός ήταν κατηγορούμενος και η υπόθεσή του εκδικαζόταν από το Ποινικό Δικαστήριο, μετά και την άσκηση ιδιωτικής ποινικής δίωξης εναντίον του από τον γνωστό ποινικολόγο κατ' εντολή του πελάτη του.
Ο κ. Ευσταθίου αναφερόμενος στα γεγονότα της υπόθεσης ένα προς ένα, εξαπολύει στην επιστολή του βαρύτατες καταγγελίες για τον τρόπο που Νομική Υπηρεσία και Γενικός Εισαγγελέας χειρίστηκαν από την αρχή την όλη υπόθεση, με αποκορύφωμα την τελική αυτή κίνηση Σαββίδη να αναστείλει την ποινική δίωξη.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο κατηγορούμενος Ρώσος μεγιστάνας «μεταξύ 5-11 Απριλίου 2012 υποκίνησε με ψευδείς παραστάσεις» την μεταβίβαση μετοχών του παραπονούμενου και μάλιστα «εν αγνοία του», με αποτέλεσμα να αποκτήσει «παρανόμως» το 80% υποστατικών του σε εμπορικό κέντρο της Μόσχας, αξίας 113,400.000 δολαρίων.
Το φερόμενο θύμα προχώρησε το 2016 σε καταγγελία του Ρώσου στην Αστυνομία και ενώ «επί τέσσερα χρόνια ο καταγγελθείς απέφευγε την ανάκρισή του, ο Υπαστυνόμος που ανέλαβε την διερεύνηση της υπόθεσης αποτάθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας όπου και παρέθεσε το μαρτυρικό υλικό που είχε στη διάθεσή του, με αποτέλεσμα το δικαστήριο να εκδώσει ένταλμα σύλληψής του, το οποίο μάλιστα μετατράπηκε σε διεθνές ένταλμα σύλληψης και καταζητείτο».
Σύμφωνα με τον κ. Ευσταθίου, όταν ο Ρώσος ολιγάρχης πληροφορήθηκε ότι εναντίον του έχει εκδοθεί διεθνές ένταλμα σύλληψης «απέστειλε στην Κύπρο τους δικηγόρους του, οι οποίοι επισκέφθηκαν τους υπεύθυνους ανακριτές του Αρχηγείου Αστυνομίας και αφού συζήτησαν μαζί τους, απευθύνθηκαν στη Νομική Υπηρεσία και μέσω των αρμοδίων για τη διερεύνηση ποινικών υποθέσεων λειτουργών, ματαίωσαν την εκτέλεση του εντάλματος». Στο σημείο αυτό μάλιστα ο κ. Ευσταθίου τονίζει ότι ούτε ο ίδιος ούτε ο πελάτης του, γνωρίζουν «τι διεμήφθη μεταξύ των δικηγόρων του καταζητούμενου και των λειτουργών της Νομικής Υπηρεσίας», αφού ουδέποτε ενημερώθηκαν σχετικά, παρά το γεγονός ότι ο πελάτης του «δικαιούτο να είναι παρών και να τύχει λεπτομερούς ενημέρωσης για την πορεία των ανακρίσεων, αλλά και να ακουστεί».
Την κατάληξη αυτή ο κ. Ευσταθίου τη χαρακτηρίζει στην επιστολή του ως «προϊόν διαφθοράς λειτουργών της Νομικής Υπηρεσίας, που αποφάσισαν τη συγκάλυψη του εγκλήματος που διέπραξε ο κατηγορούμενος» κάτι που «υιοθέτησε και επικύρωσε» και ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας. Ο νομικός εξηγεί μάλιστα ότι οι ανακριτές και λειτουργοί της Ν.Υ. «που ανέλαβαν το έργο της συγκάλυψης, παρουσίασαν ψευδώς διάφορες αστήρικτες αιτιάσεις παραποιώντας τα πραγματικά γεγονότα που περιέβαλαν την υπόθεση, για να συγκαλύψουν το έγκλημα» αυτής της μεγάλης κλοπής.
Σε μία παρέμβασή του πάντως ο Πρόεδρος της Αρχής κατά της Διαφθοράς, Χάρης Πογιατζής, απέρριψε τους ισχυρισμούς Ευσταθίου, λέγοντας ότι από την έρευνα που έκανε η Αρχή μετά από καταγγελία του έγκριτου νομικού, διαπίστωσε πως το ένταλμα σύλληψης του Ρώσου ακυρώθηκε με απόφαση Ανωτάτου, μετά από αίτηση του δικηγόρου του. Στην απόφαση μάλιστα αυτή του Ανωτάτου, η Νομική Υπηρεσία είχε φέρει ένσταση που όμως απορρίφθηκε τελεσίδικα από την ολομέλεια του Ανωτάτου.
Ο γνωστός δικηγόρος στην επιστολή του κατηγορεί επίσης τον Γενικό Εισαγγελέα και τη Νομική Υπηρεσία για «απαξιωτική, απαράδεκτη και προσβλητική μεταχείριση», διότι ενώ αναφέρθηκαν, όπως λέει, με δεκάδες έγγραφες και προφορικές παραστάσεις προς αυτούς, εκείνοι ουδέποτε δικαιολόγησαν την κατάληξή τους ότι δεν υπήρχε επαρκής μαρτυρία, «αρκούμενοι μόνο να απαντούν με την κλισέ απάντηση ‘δεν υπάρχει επαρκής μαρτυρία για την ποινική δίωξη του οποιουδήποτε’ χωρίς καμία δικαιολογία».
Η ιδιωτική ποινική δίωξη
Μετά και τις πιο πάνω εξελίξεις, ο κ. Ευσταθίου μαζί με τον πελάτη του αποφάσισαν όπως απευθυνθούν στο Ποινικό Δικαστήριο όπου και παρέθεσαν το μαρτυρικό υλικό και το κατηγορητήριο, ζητώντας την άδεια του δικαστηρίου για να καταχωρήσουν ιδιωτική ποινική δίωξη, εφόσον «η εισαγγελία δεν το έπραττε». Όταν έγινε αυτό και η υπόθεση καταχωρήθηκε και βρισκόταν υπό εκδίκαση, ο Γενικός Εισαγγελέας «κατόπιν αιτήματος του δικηγόρου του Ρώσου κατηγορουμένου ημερομηνίας 3.1.2024», το περιεχόμενο του οποίου αγνοεί ο κ. Ευσταθίου και ο πελάτης του, αφού, όπως λένε, αυτό «ουδέποτε τέθηκε υπόψη τους από τον Γενικό Εισαγγελέα, ως όφειλε με βάση τη νομολογία να πράξει», ο κ. Σαββίδης προχώρησε στην αναστολή της ποινικής δίωξης του Ρώσου, επικαλούμενος τα αρ. 113 και 114.1 του Συντάγματος.
Το αρ. 113 του Συντάγματος, μάς είπε ο κ. Ευσταθίου, δίδει το δικαίωμα αναστολής ποινικών διώξεων από τον Γενικό Εισαγγελέα, μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Και εδώ τίθεται το ερώτημα το οποίο ο έγκριτος νομικός απηύθυνε με την επιστολή του στον Γενικό Εισαγγελέα, ζητώντας απάντηση:
“Πώς θα εξυπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον όταν λόγω της αναστολής της ποινικής δίωξης ο κατηγορούμενος θα αφεθεί ελεύθερος να απολαύσει τη λεία εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων εις βάρος του πελάτη μου;”.
Στο ερώτημα αυτό πάντως, για την ώρα ο Γενικός Εισαγγελέας δεν έχει δώσει απάντηση, περιοριζόμενος μόνο να πει πως οι δηλώσεις και τοποθετήσεις του κ. Ευσταθίου για «συγκάλυψη και διαφθορά» έχουν ξεπεράσει το όποιο όριο ανοχής του και πως πρόκειται για μία αήθη επίθεση, για την οποία έχει ενημερώσει τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο, ζητώντας τη διενέργεια έρευνας για πιθανά πειθαρχικά παραπτώματα.
Το AlphaNews.Live επικοινώνησε με το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα ζητώντας τη θέση του σε σχέση με το ερώτημα Ευσταθίου για το ποιο δημόσιο συμφέρον εξυπηρετεί η απόφασή του για αναστολή της ποινικής δίωξης του Ρώσου ολιγάρχη. Ως απάντηση ο Γενικός Εισαγγελέας μάς παρέπεμψε στην ανακοίνωσή του ημερομηνίας 29 Ιανουαρίου 2024 στην οποία σημείωνε:
"Με λύπη διαπιστώνουμε ότι, για άλλη μια φορά, λειτουργοί της Νομικής Υπηρεσίας αποτελούν στόχο ανυπόστατων ισχυρισμών, διότι κάποιοι παραπονούμενοι δεν συμφωνούν με τις αποφάσεις τους. Η καταγγελία του πελάτη του κ. Ευσταθίου υποβλήθηκε το 2016. Έκτοτε απασχόλησε δικονομικά τα δικαστήρια της ΚΔ και τελικά τον Ιούνιο 2021, με αιτιολογημένη απόφαση της Νομικής Υπηρεσίας, ο κ. Ευσταθίου ενημερώθηκε ότι δεν υπάρχει επαρκής μαρτυρία για έναρξη ποινικής υπόθεσης στην Κύπρο. Ο κ. Ευσταθίου, μεταξύ άλλων, κατήγγειλε ισχυριζόμενη διαφθορά λειτουργών της Νομικής Υπηρεσίας στην Ανεξάρτητη Αρχή κατά της Διαφθοράς, η οποία, εξ όσων αντιλαμβανόμαστε, την απέρριψε. Έκτοτε, ο κ. Ευσταθίου προσπαθεί να εξασκήσει πιέσεις, με διάφορους τρόπους, προκειμένου να πετύχει εκείνο που κατά τη γνώμη του εξυπηρετεί τον πελάτη του. Όλες οι επιστολές του κ. Ευσταθίου έχουν απαντηθεί δεόντως και η παρούσα αποτελεί μια ακόμη προσπάθεια εξάσκησης πίεσης στη Νομική Υπηρεσία για ανατροπή της απόφασής της".
Ανάμεσα στα όσα καταλογίζει ο κ. Ευσταθίου στον Γενικό Εισαγγελέα, την υπέρτατη ουσιαστικά βαθμίδα της κυπριακής δικαιοσύνης και έναν θεσμό αν μη τι άλλο ιερό, είναι η «εκτροπή της δικαιοσύνης εκ μέρους του, η επέμβαση στο έργο των δικαστηρίων, η παραβίαση του Συντάγματος και των Ευρωπαϊκών Οδηγιών, ο υποβιβασμός του δικαιϊκού μας πολιτισμού στα πιο χαμηλά επίπεδα, αλλά και ένα απεχθές παράπτωμα στο οποίο υπέπεσε ο κ. Σαββίδης και που πίστεψε ότι θα περάσει απαρατήρητο».
Το προφίλ των δύο αντιδίκων και οι πολιτικές σκιές του παρελθόντος
Μιλώντας με τον κ. Ευσταθίου για το πρόσωπο-κλειδί της όλης υπόθεσης, αυτό δηλαδή του Ρώσου μεγιστάνα, μάς είπε - παραθέτοντάς μας μάλιστα και σχετικά έγγραφα - πως πρόκειται για έναν Ρώσο δισεκατομμυριούχο το όνομα του οποίο συμπεριλαμβάνεται στην περιβόητη «λίστα Πούτιν» που συνέταξαν οι ΗΠΑ και που σε αυτήν είναι καταγραμμένα 96 ονόματα Ρώσων ολιγαρχών που ανήκουν στον στενό κύκλο του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν. Τα πρόσωπα αυτά παρακολουθούνται συνεχώς για να διαπιστωθεί αν θα διαπράξουν οτιδήποτε που να δικαιολογεί την επιβολή εις βάρος τους, κυρώσεων.
Ο Ρώσος ολιγάρχης είχε περιληφθεί επίσης στις λίστες κυρώσεων τριών χωρών, του Καναδά, της Αυστραλίας και της Ουκρανίας. Πρόκειται για λίστες φυσικών και νομικών προσώπων στα οποία απαγορεύθηκαν από τις πιο πάνω χώρες συναλλαγές, σε μία προσπάθεια να διαφυλαχθούν οι κυρώσεις που επέβαλε η Δύση στη Ρωσία στον απόηχο της εισβολής της στην Ουκρανία.
Το όνομά του δισεκατομμυριούχου ενεπλάκη στο μεταξύ και σε υπόθεση που εξετάστηκε από το Βρετανικό Εφετείο, στο οποίο είχε προσφύγει ο πελάτης του κ. Ευσταθίου το 2016, προκειμένου να μην εκδοθεί στη Ρωσία όπως απαιτούσαν οι ρωσικές αρχές, μετά από καταγγελία του Ρώσου δισεκατομμυριούχου ότι τον εξαπάτησε αποκομίζοντας τεράστια χρηματικά ποσά. Το Βρετανικό Εφετείο τελικώς αποδέχθηκε την έφεση του πελάτη του κ. Ευσταθίου, δεν τον εξέδωσε στη Ρωσία και του παραχώρησε πολιτικό άσυλο.
Στο πλαίσιο εκείνης της δικαστικής διαδικασίας είχε γίνει εκτενής αναφορά για το παρελθόν των δύο ανδρών και για την συνεργασία που είχαν το 2006 και η οποία διακόπηκε με τον καθένα να παίρνει από κάποια φάση και μετά, διαφορετικούς δρόμους. Σημείο αναφοράς, οι διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις των δύο ανδρών, με τον μεν πελάτη του κ. Ευσταθίου να αντιπαραβάλλεται στο καθεστώς Πούτιν, ενώ τον Ρώσο μεγιστάνα να εμφανίζεται ως στενός συνεργάτης και υποστηρικτής του.
Το 2013, αμέσως μετά την καταγγελία της απάτης στις ρωσικές αρχές εκ μέρους του πελάτη του κ. Ευσταθίου, ο Ρώσος ολιγάρχης καταθέτει επίσης στις ρωσικές αρχές τέσσερις ποινικές υποθέσεις εναντίον του πελάτη του κ. Ευσταθίου, κατηγορώντας τον με τη σειρά του για εξαπάτηση και απώλεια μεγάλων χρηματικών ποσών. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους ο πελάτης του κ. Ευσταθίου συλλαμβάνεται και περνά δύο μήνες έγκλειστος στις ρωσικές φυλακές. Κατά τον εγκλεισμό του στις φυλακές ο πελάτης του κ. Ευσταθίου ισχυρίζεται πως έπεσε θύμα εκφοβισμού, απειλών και πιθανώς δηλητηρίασης προκειμένου να υποκύψει και να παραδεχθεί τις κατηγορίες που είχε εγείρει ο Ρώσος μεγιστάνας εναντίον του. Κατά τη σύντομη παραμονή του σε νοσοκομείο μετά από την πιθανή όπως λέει «δηλητηρίασή του στη φυλακή», βρήκε την ευκαιρία και διέφυγε από τη Ρωσία. Ταξίδεψε στη Ζυρίχη, τη νότια Γαλλία και τελικά κατέληξε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μετά από αυτό οι ρωσικές αρχές εξέδωσαν ένταλμα σύλληψης του, το οποίο μετατράπηκε σε διεθνές ένταλμα σύλληψης και τον Νοέμβριο του 2014 ζητήθηκε η έκδοσή του από το Η.Β. στην Μόσχα, με τον ίδιο να απευθύνεται στα βρετανικά δικαστήρια και να εφεσιβάλλει την απόφαση έκδοσης η οποία τελικά έγινε αποδεκτή και του παραχωρήθηκε άσυλο.
Στην απόφασή του τότε ο Βρετανός δικαστής είχε αναφέρει ότι τα στοιχεία που προσκομίστηκαν ήταν συντριπτικά σε όγκο και βάρος. Εκτός από τον εφεσείοντα (πελάτης του κ. Ευσταθίου) και την πρώην σύζυγό του, υπήρξαν μαρτυρίες από τρίτα πρόσωπα, Ρώσους και Ελβετούς δικηγόρους, έγκυρους πραγματογνώμονες, αλλά και αποδεικτικά στοιχεία. Επίσης από τους δικηγόρους του εφεσείοντος καταρτίστηκε ένας τόμος 500 περίπου σελίδων με αποδεικτικά στοιχεία από ένα ευρύ φάσμα πηγών, σε σχέση με την άνοδο της τακτικής «siloviki» (επιβολή του ισχυρού πυρήνα του καθεστώτος Πούτιν) στη Ρωσία, τις ολοένα και πιο αυταρχικές μεθόδους του Ρώσου Προέδρου, την ενδημική διαφθορά, των επιθετικών διώξεων, την αδυναμία απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, την εκτεταμένη κακομεταχείριση φυλακισμένων και κρατουμένων και τις άθλιες συνθήκες σε φυλακές και κέντρα κράτησης. Αναφέροντας όλα τα παραπάνω τελικά ο δικαστής στο Ηνωμένο Βασίλειο απεφάνθη ότι οι φόβοι του πελάτη του κ. Ευσταθίου για τη ζωή του εάν εκδοθεί στη Ρωσία είναι πραγματικοί και ο κίνδυνος να υποστεί κακομεταχείριση, βασανιστήρια, μη δίκαιη δίκη, ακόμη και θάνατο είναι υπαρκτός.
