Περίληψη επεισοδίου:
Ο Χριστοφής παίρνει το πτώμα της νούνας του στην αγκαλιά του και φωνάζει ότι κάποιος την σκότωσε. Σπάραζε από το κλάμα για την νουνα του. Οι γείτονες τρέχουν στο σπίτι. Τον βρίσκουν αιματωμένο, να κρατά το πτώμα με διαμελησμένο το κεφάλι. Η εικόνα που αντίκρυσαν οι γείτονες ήταν φρικιαστική. Μετά την σύλληψη του Χριστοφή, το δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα προσωποκράτησης 8 ημερών. Το δικαστήριο δεν είχε μαρτυρίες εναντίον του Χριστοφή. Έτσι τον αφήνουν ελεύθερο να επιστρέψει στο χωριό του.
Οι γιοι του Χατζαντώνη είναι πλέον ενηλικιωθεί. Έχουν μεγαλώσει σε έναν σκοτεινό κόσμο, όπου η βία και το έγκλημα ήταν καθημερινότητα. Από μικρή ηλικία, έγιναν μάρτυρες των πράξεων του πατέρα τους—βλέποντας τον να σκοτώνει, να εκβιάζει και να κλέβει χωρίς τύψεις. Αυτός ο τρόπος ζωής διαμόρφωσε τον τρόπο που αντιλαμβάνονταν τον κόσμο, γεμάτο φόβο και ανασφάλεια, ενώ οι έννοιες του σωστού και του λάθους ήταν διαστρεβλωμένες. Αντί για ασφάλεια και στοργή, η ζωή τους χαρακτηριζόταν από τη βία και την απειλή, με το βάρος της οικογενειακής “κληρονομιάς” να τους καταδιώκει σε κάθε βήμα.
Flashback στο 1946. Η αστυνομία είχε να αντιμετωπίσει και άλλες συμμορίες εκείνη την εποχή. Μια από τις πιο μεγάλες επιτυχίες της αστυνομίας εκείνη την χρονιά ήταν η σύλληψη του διαβόητου ληστή Μήτα και την καταδίκη του σε θάνατο και τον απαγχονισμό του. Τον Ιούνιου του 1946, καταδικάζεται σε απογχονισμό ο Κωνσταντής Δημήτρης από τα Κελοκέδαρα Πάφου. Ο Κωνσταντής ήταν φύγοδικος, μέλος της συμμορίας του Μήτα και τον έψαχναν για πολλούς μήνες γιατί κατηγορείτο για 3 φόνους και διάφορους ακρωτηριασμούς. Την γυναίκα του την Αθανασού, την φέρνει το 1950 κοντά του ο Χατζαντώνης. Η Αθανασού, η γυναίκα του απαγχονισθέντα Κωνσταντή, χήρα, καπάτσα και γνωστή για την εγκληματική της δραστηριότητα, ήταν η ιδανική ερωμένη και σύντροφος του για τα επόμενα χρόνια.
Η νέα νοικοκυρά/ερωμένη και σύντροφος του Χατζάντωνη του ανέβασε το ηθικό και την διάθεση να ξεπαστρέψει μια και καλή τον Παναγή.
