Τις θέσεις της τουρκικής πλευράς ενόψει των συνομιλιών του Κραν Μοντάνα, όπως αυτές προέκυψαν στις επαφές που είχε το Σαββατοκύριακο στην Άγκυρα ο Μουσταφά Ακιντζί, καταγράφει σε άρθρο του στην εφημερίδα Χουριέτ ο έμπειρος αρθρογράφος Γιουσούφ Κανλί. Όπως προκύπτει, υπάρχει χάσμα απόψεων.
Οι τουρκικές θέσεις σύμφωνα με τον αρθρογράφο έχουν ως εξής:
-
Η συνθήκη εγγυήσεων του 1960, πρέπει να παραμείνει ανέγγιχτη.
-
Οι εισηγήσεις για περιορισμό των εγγυήσεων της Τουρκίας σε συγκεκριμένη ζώνη της ομοσπονδιακής Κύπρου δεν είναι υπό διαπραγμάτευση. Οι συνεχείς επιθέσεις εναντίον Τ/κ όταν επισκέπτονται της περιοχές των Ε/κ, παραμένουν ατιμώρητες καθιστώντας επιτακτική ανάγκη την συνέχιση των εγγυήσεων που είναι συνδεδεμένες με την επιβίωση των Τ/κ
-
Η παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο και η αποτελεσματική εγγύηση των Τουρκοκυπρίων μετά από ένα συμβιβασμό είναι θεμελιώδους σημασίας.
-
Η ε/κ θέση να παίζει με το χρόνο και σταδιακά να διαβρώνει όλες τις τουρκοκυπριακές κόκκινες γραμμές σε μια φαινομενικά διαπραγματευτική διαδικασία, εξουδετερώνει την εμπιστοσύνη και χωρίς αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί συμβιβαστική συμφωνία.
-
Στη συζήτηση των θεμάτων του εδαφικού και του περιουσιακού, οι αρχές της διζωνικότητας και της δικοινοτικότητας, της οικονομικής βιωσιμότητας της ασφάλειας των άλλων όπως συμφωνήθηκαν στις συμφωνίες υψηλού επιπέδου του 1977 και του 1979 πρέπει να τηρηθούν.
-
Η ανταλλαγή γης για ειρήνη είναι απαράδεκτη. Οι Ε/κ απαιτήσεις για το εδαφικό, ιδιαίτερα για επιστροφή της Μόρφου, είναι απαράδεκτες. Σε οποιαδήποτε συμφωνία είναι απαραίτητο να γίνουν αμοιβαίοι συμβιβασμοί. Η ειρήνη δεν μπορεί να προκύψει από μόνη της. Οι συνομιλίες για την Κύπρο μπορούν να συνεχίσουν για άλλα 50 χρόνια, όμως είναι παράλογη η προσδοκία των μονομερών συμβιβασμών και η απαίτηση ότι οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να περπατήσουν το “επιπλέον μίλι”. Μια λύση πρέπει να οικοδομηθεί στην αμοιβαία ανεκτικότητα των δύο “λαών” της Κύπρου. Οι Ε/κ πρέπει να ξέρουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση με επιστροφή της Μόρφου και χωρίς εγγυήσεις της Τουρκίας.
Αναφορά πάντως γίνεται και στη στάση που τήρησαν μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, περί ανάγκης κατάργησης του αναχρονιστικού συστήματος εγγυήσεων και αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων.
“Αν οι θέσεις του κ. Αναστασιάδη και της ελληνικής ομάδας είναι αυτές, γιατί πάνε στο Κραν Μοντάνα; Αν οι θέσεις των δύο πλευρών παραμένουν τόσο μακριά γιατί θα γίνουν οι συνομιλίες του Κραν Μοντάνα;”, καταλήγει το άρθρο.
