Μερικές μόνο βδομάδες πριν την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας ως δεδομένη την απουσία μιας συμφωνίας, θα ανέμενε κανείς ότι κάποιοι Βρετανοί πολιτικοί θα αναποδογύριζαν το τραπέζι. Το τραπέζι του άκρατου λαϊκισμού που οδηγεί τη χώρα σε πρωτοφανή αβεβαιότητα για τα δεδομένα της Βρετανίας.
Τη βδομάδα που μας πέρασε, 11 μέλη του Κοινοβουλίου το έκαναν πράξη. Τη Δευτέρα εφτά μέλη του αντιπολιτευόμενου Εργατικού Κόμματος δήλωσαν τη διαφωνία τους με τον ηγέτη τους Τζέρεμι Κόρμπιν, επικαλούμενοι λόγους που κινούνται από τον αχαλίνωτο αντισημιτισμό του μέχρι και την αδυναμία του να ηγηθεί στα θέματα του Brexit. Οι εφτά βουλευτές θα κάθονται στα έδρανα ως ανεξάρτητοι.
Την Τετάρτη τους ακολούθησε άλλος ένας συνάδελφος τους από τους Εργατικούς καθώς επίσης και τρία μέλη του κυβερνώντος Συντηρητικού κόμματος.
Οι τρεις τελευταίοι που τάσσονται κατά του Brexit και εμφανίζονται ως υποστηρικτές της ΕΕ, περιπλέκουν τα πράγματα. Επικρίνουν έντονα την Τερέζα Μέι και πλέον αποτελούν μια φιλοευρωπαϊκή ομάδα στο βρετανικό κοινοβούλιο η οποία εκφράζει με κάθε τρόπο την αντίδραση της στις θέσεις των υπέρμαχων του Brexit από οποιοδήποτε στρατόπεδο και αν αυτοί προέρχονται.
Η περίπλοκη διαμάχη
Το όλο θέμα του Brexit έκανε τη βρετανική πολιτική πιο περίπλοκη από ποτέ. Τα δύο μεγάλα κόμματα επιχειρούν να παραδώσουν εκείνο που ο λαός ψήφισε στο δημοψήφισμα. Η Κυβέρνηση κατέληξε σε μια συμφωνία με τα άλλα 27 κράτη-μέλη για τον τρόπο που θα υλοποιηθεί το Brexit. Παρόλα αυτά το Κοινοβούλιο απορρίπτει τη συμφωνία και αυτό εκφράστηκε με τη βαριά ιστορική ήττα που δέχθηκε η Μέι στη διάρκεια της ψηφοφορίας.
Όσο τρελό και αν ακούγεται οι υπέρμαχοι του Brexit μισούν τη συμφωνία στον ίδιο βαθμό με αυτούς που τάσσονται ενάντια.
Πώς διαμορφώνεται η βρετανική κοινή γνώμη
Μιλώντας στο CNN η Καθηγήτρια του London School of Economics Sara Hobolt δηλώνει ότι σήμερα περισσότεροι άνθρωποι ταυτίζονται ως Brexiteers ή Remainers παρά ως υποστηρικτές κάποιου πολιτικού κόμματος. Πρόκειται στην ουσία για μια καινούργια τάση στην βρετανική κοινωνία πέραν των στερεότυπων πολιτικών διαφωνιών που υπήρχαν μέχρι σήμερα.
Το αν κάποιος ψήφισε υπέρ ή κατά του Brexit αυτό δεν σχετίζεται άμεσα με το πολιτικό κόμμα που υποστηρίζει.
«Η δεύτερη ιδεολογική διάσταση»
Από την πλευρά του ο Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Manchester Rob Ford, αναφέρει στο βιβλίο του Brexitland ότι ο ίδιος πιστεύει πως αυτό το φαινόμενο συμβαίνει γιατί η συζήτηση για το Brexit, το δημοψήφισμα και η διχόνοια στην ουσία δεν ήταν ποτέ για το…Brexit.
«Είναι αυτό που οι ακαδημαϊκοί αποκαλούν ως την δεύτερη ιδεολογική διάσταση. Η παραδοσιακή πολιτική βασίζεται στην αποδεδειγμένη: Υποστηρίζεται την οικονομία της ελεύθερης αγοράς ή τη ρύθμιση; Η δεύτερη διάσταση έχει να κάνει περισσότερο με το ένστικτο. Θέλετε τον έλεγχο των συνόρων, ή την υποδοχή των προσφύγων; Με αυτή την έννοια το Brexit δεν ήταν τελικά το ερώτημα ‘’πώς νιώθετε για την ΕΕ’’ παρά το αν θέλετε να ζείτε σε προοδευτική, παγκόσμια Βρετανία, ή αν θέλετε να υποχωρήσετε και να ζήσετε σε μια πιο παραδοσιακή χώρα;», εξηγεί.
Κάπου εδώ επιστρέφουμε πίσω στο προηγούμενο ζήτημα. Αυτό των ανεξάρτητων βουλευτών. Όλοι υποστηρίζουν μια μοντέρνα, προοδευτική και παγκόσμια Βρετανία, μέρος της Ευρώπης. Τα άλλα δύο στρατόπεδα λένε ότι θα παραδώσουν διαφορετικές εκδοχές του Brexit. Μια νέα ομάδα όμως στο Κοινοβούλιο, μπορεί πλέον να εκφράζεται όπως επιθυμεί καθώς αποχώρησε από τα κομματικά έδρανα και πλέον αναδεικνύει κάτι καινούργιο. Ένα πιο «απαλό» Brexit ή ένα δεύτερο δημοψήφισμα.
Θα το πράξουν; Θα αυξηθούν οι αριθμοί αυτών των Βουλευτών; Η κλεψύδρα του χρόνου αδειάζει…
