Δύο δεκαετίες μετά που ανέλαβε για πρώτη φορά την εξουσία της Ρωσίας, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε χθες ξεκάθαρο πως θα επιχειρήσει να διασφαλίσει πως θα παραμείνει εκεί και στο μέλλον.
Οι χτεσινές ανακατατάξεις που προέκυψαν μετά την παραίτηση της κυβέρνησης, ήταν το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Έμπειροι αναλυτές εκτιμούν πως ο Πούτιν ακολουθεί στην ουσία το παράδειγμα του ισχυρού σύμμαχου του Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος κατά παρόμοιο τρόπο το πέτυχε.
Για τον Πούτιν όμως τα πράγματα σε ότι αφορά τις νέες αυτές ανακατατάξεις δεν είναι τόσο απλά. Το 2012 είχε ανταλλάξει ρόλους με τον Ντιμίτρι Μετβέντεβ, μια κίνηση που εξασφάλισε άλλα οκτώ χρόνια στον Πούτιν στη θέση του Προέδρου. Τότε αρκετές χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποκλειστεί ούτε σήμερα καθώς ισχυροί πολιτικοί έχουν σοβαρές ενστάσεις για όσα ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της χώρας.
Καθώς ο Πούτιν και ο Σι διασφάλισαν την παρουσία τους στην ηγεσία των χωρών τους, η Ρωσία και η Κίνα ήρθαν ακόμα πιο κοντά γεωπολιτικά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.
Ο Πούτιν στράφηκε στον Σι για να αντιμετωπίσει την πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης ιδιαίτερα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014. Η σχέση αυτή ενίσχυσε την κινεζική επιρροή στη Δύση. Πέραν του εμπορίου η Ρωσία ήταν στο πλευρό της Κίνας όταν άρχισε ο πόλεμος της δύσης ενάντια στην εταιρεία τεχνολογίας Huawei η οποία στη συνέχεια ανέλαβε να χτίσει το ρωσικό δίκτυο 5G. H Ρωσία είναι μια χώρα που ακολουθεί σε πολλές περιπτώσεις τις λογικές ελέγχου του διαδικτύου που ισχύουν στην Κίνα, παραβιάζοντας μάλιστα τη διαδικτυακή ελευθερία.
Η σχέση όμως αυτή έχει και κόστος για τον ίδιο τον Πούτιν ο οποίος βρέθηκε στη δύσκολη θέση να πρέπει να δικαιολογήσει την Κίνα για τις διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ, να σταθεί στο πλευρό της Κίνας στον εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ και άλλες προκλήσεις που αντιμετώπισε ο Σι. Ο Σι που είναι κατά πολύ πιο αυταρχικός από τον ισχυρό του σύμμαχο, έχει όμως εξελίξει την κοινωνία της χώρας του σε αυτά τα πρότυπα. Στην περίπτωση του Πούτιν τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Μπορεί μέσω της προπαγάνδας να καταφέρνει να παραμένει ισχυρός, ωστόσο οι θεσμοί της Ρωσίας αφήνουν έστω και ένα μικρό παράθυρο για κριτική στο εσωτερικό επί των πολιτικών του. Στη Ρωσία υπάρχουν ανεξάρτητα Μέσα Ενημέρωσης που σε κάποιο βαθμό εκφράζουν την άποψη τους σε αντίθεση με την Κίνα.
Οι τελευταίες κινήσεις του Πούτιν λοιπόν, δείχνουν ότι ενδεχομένως να πρόκειται για μια προσπάθεια του Ρώσου Προέδρου να αποκτήσει όσα δεν έχει σε σχέση με τον Κινέζο Πρόεδρο Σι. Θα μπορούσε αν κερδίσει τη μάχη να χτίσει ένα σύστημα όμοιο με το κινεζικό, ωστόσο το έργο του είναι αρκετά δύσκολο.
