Εφτά ηθοποιοί από Ελλάδα και Κύπρο και δώδεκα μουσικοί, ο καθένας από το καταφύγιό του, ο κάθε ένας ελεύθερος πολιορκημένος της εποχής, καταθέτουν ένα δικό τους «Σχεδίασμα» επί των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» του Διονυσίου Σολωμού και δίνουν στην καραντίνα μας, μια άλλη όψη.
Μια πρωτότυπη ιδέα του Χάρη Χαραλάμπους και Δημήτρη Σπύρου που έχει ήδη αγκαλιαστεί από χιλιάδες θεατές και αξίζει να απολαύσεις, όντας αυτοπεριορμένος στο σπίτι σου.
Μια πρωτόγνωρη σμίξη με απαρχή το αριστούργημα της νεοελληνικής ποίησης που για 15 περίπου λεπτά σε ταξιδεύει σε έναν αλλιώτικο κόσμο, σε έναν πλανήτη "Ελεύθερων Πολιορκημένων" ή όπως ονομάζονται οι διαδικτυακοί ήρωες της αξιέπαινης προσπάθειας "The Coalition Orchestra ft. The CoActors Band Project"
Δείτε το «Σχεδίασμα» επί των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» που ετοίμασαν οι ταλαντούχοι καλλιτέχνες, με πολύ φαντασία, δημιουργικότητα και όρεξη για... τέχνη και ετοιμαστείτε για το δεύτερο μέρος σε λίγες ημέρες.
Οι καλλιτέχνες που κρύβονται πίσω από το "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι – Ένα Σχεδίασμα" με μια φράση μέσα από την ψυχή τους μιλούν μέσω του Alphanews.live για αυτό το εγχείρημα
The CoActors Band Project
Άννα Γιαγκιώζη
Βράδυ.... Αργά... Καραντίνα και δίψα για τραγούδι, ποτάκι, αγκαλιες, επαφή, εκτόνωση... Messenger... Μπορεις να μου διαβάσεις κάτι ; Ναι αμέ! Δεν ρωτάω καν γιατί, ή τι. Απλως περιμένω το κείμενο... 5 αράδες,μαγικές, γνώριμες βαθιά, και ξαφνικά καθως τα διάβαζα, κατάλαβα τι μου έλεγε στο τώρα μου... Βράδυ... Αργά... Κατάλαβα και ένιωσα...
Νιόβη Χαραλάμπους
Τρέμ’ η ψυχή και ξαστοχά γλυκά τον εαυτό της. Για μένα ήρθε ο Απρίλης και ο Ερωτας να με "ξεμοναχιάσουν" για να βρεθώ στην αγκαλια μιας παρέας που ξεπερνά τον εαυτό της. Μεγάλο δώρο σε στιγμές ταυτόσημες ελευθερων πολιορκημένων ψυχών. Ευχαριστώ όλους.
Μάγδα Κόρπη
Κραυγάζω ἥσυχα. ἁπαλά σχεδόν ψιθυριστά• γράφει ο ποιητής Αργύρης Χιόνης. Συγκατοικώντας με αυτήν την αίσθηση, το βράδυ που ο καλός μου φίλος Χάρης Χαραλάμπους, μου πρότεινε να πω κι εγώ τα λόγια του μεγάλου ποιητή -με τον τρόπο που διέθετα, με αυτό που ήμουν- επιτέλους αγαλλίασα~ Καθώς πάντα θα τρυπώνει φως ακόμη και στο πιο πυκνό σκοτάδι.
Αμαλία Καβάλη
Ανοίκειοι οι καιροί της καραντίνας. Σήμερα αγάπη προς το συνάνθρωπο σημαίνει τήρηση της απόστασης.... όμως, μου λείπουν οι άνθρωποι. Από την τυχαία συναναστροφή μέχρι το εκκλησίασμα του θεάτρου. Το σχεδιασμα των ελεύθερων πολιορκημένων μου έδωσε την ευκαιρία να έχω μια λανθάνουσα επαφή, έστω μέσω της εξ αποστάσεως συνεργασίας με τόσους διαφορετικούς και ταλαντούχους καλλιτέχνες και μέσω της Διαδικτυακής επικοινωνίας του υλικού με τον κόσμο.
Θανάσης Δόβρης
Ο Χάρης είναι φίλος μου παρα πολλά χρόνια και μας δένουν σημαντικές κοινές εμπειρίες..δε θα μπορούσα να του χαλάσω το χατίρι..
Χάρης Χαραλάμπους
«Πολλοί ῾ν᾿ οἱ δρόμοι πὤχει ὁ νοῦς», γράφει ο ποιητής και όλοι εμείς που εργαστήκαμε για αυτό το «Σχεδίασμα» επιλέξαμε τον δρόμο που βγάζει στο φως αυτήν την ιδιαίτερη και ψυχικά ¨μουντή¨ Άνοιξη. Επιλέξαμε την κοινωνική συνοχή μέσω της τέχνης έναντι της κοινωνικής αποστασιοποίησης, επιλέξαμε να υμνήσουμε την φύση και την Άνοιξη, επιλέξαμε την επικοινωνία αντί της αδράνειας. Καλή ακρόαση και καλή θέαση σε όλους!
The Coalition Orchestra
Δημήτρης Σπύρου (acapella solo loop)
‘’Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει’’ Τάσος Λειβαδίτης. Μέσα σε μια κατάσταση η οποία είναι αρνητική μπορεί κάποιος (αν θέλει) να βρει κάποια θετικά στοιχεία αρκετά για να μην μαραθεί και επίσης να βρει το μάθημα-γνώση που μπορεί να αποκομίσει. Το να μπορείς μέσα στις παράξενες μέρες που βιώνουμε να βρεις κάποιους ανθρώπους που να μπορούν να μοιραστούν μαζί σου μια όποια εμπειρία είναι αν μη τι άλλο ευλογία και προνόμιο. Αν μπορεί αυτή η εμπειρία να μεταδοθεί και σε άλλους ανθρώπους τότε αποκτά άλλη διάσταση και γίνεται κάτι σημαντικότερο απ΄ότι ήταν πριν. Υπό τις κανονικές περιστάσεις η coalition orchestra (και κατ επέκταση η συνεργασία με τους co actors) δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί. Οι λόγοι είναι απλοί: οι άνθρωποι συνεργάζονται ή επικοινωνούν με όποιο είναι είτε του σιναφιού τους, είτε με κάποιον που έχουνε πει δυο κουβέντες ή έχουν πιει ένα καφέ μαζί. Μια μεγάλη μερίδα ασχολείται με επίπεδα, βαθμίδες, ανταγωνισμό και επίδειξη γνώσεων και αν συμπίπτουν οι απόψεις ή υπάρχει το οικονομικό συμφέρον, τότε αποδέχεται ο ένας τη συνεργασία με τον άλλο. Εδώ γίνεται το αντίθετο, οι πιο πολλοί γνωρίζονται τώρα μεταξύ τους , κάποιοι δεν έχουν μέχρι τώρα ανταλλάξει μια κουβέντα , κάποιοι ίσως να μην το κάνουν ποτέ και δεν υπάρχει ούτε σαν εικασία το όποιο οικονομικό κίνητρο. Το μόνο κοινό μεταξύ τους είναι η ανάγκη για επικοινωνία, έχοντας ως δικαιολογία τη μουσική, την τέχνη, την ανταλλαγή γνώσεων, απόψεων και με ένα μονάχα κανονισμό: τον αλληλοσεβασμό. Και καταλήγει πάντα η σκέψη μου στο εξής ερώτημα: δεν θα μπορούσαν να ήταν γενικά πιο απλά τα πράγματα μεταξύ μας ως ανθρωπότητα; Καλή υπομονή σε όλους.
Βαγγέλης Γέττος
Το τεκτονικής δόνησης ποίημα του Σολωμού είναι κλασικό γιατί μπορεί να αναπλαισιώνεται στο διηνεκές εντός των ανθρώπινων εμπειριών αλλά και να αναπλαισιώνει αέναα τις ανθρώπινες εμπειρίες. Στις παρούσες συνθήκες λοιπόν το εξέλαβα ως απεγνωσμένη υπενθύμιση της επαναπροσέγγισης της φύσης με όρους όχι ανθρώπινους. Γιατί ο άνθρωπος έφτασε να θεωρεί ότι η αχαλίνωτη εξέλιξη της τεχνολογίας έχει το δικαίωμα να είναι πιο σημαντική από την φύση. Δεν έχουμε μάθει τίποτα από την 1η βιομηχανική επανάσταση μέχρι σήμερα. Η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση αλλά, από την άλλη, αυτή τη κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς την τέχνη. Εμείς δεν είμαστε Ελεύθεροι Πολιορκημένοι. Είμαστε καταναλωτές σε αναμονή. Έχουμε δρόμο ακόμα για να αγγίξουμε τον ανθρωπότυπο που προτείνει ο Σολωμός.
Αλέξανδρος Παπαντωνίου
Το δικό μου μήνυμα όσον αφορά την πρωτοφανή περίοδο την οποία διανύουμε ως πολιτισμός, είναι ότι η τέχνη δεν αποτελεί “προνόμιο” όπως κάποτε – δικαιολογημένα ενδεχομένως για κάποιες εποχές – πιστεύετω. Στην δική μας εποχή, η τέχνη αποτελεί ανάγκη. Και έως τέτοια χρειάζεται να κατανοείται καθολικά.
Γιώργος Καλογήρου
Ο εγκλεισμός ελευθέρωσε το πνεύμα. Με εργαλείο την τεχνολογία συνδημιουργήσαμε - άγνωστοι οι περισσότεροι μεταξύ μας – σε ένα ποίημα που μας ενώνει χρόνια τώρα. Η εμπειρία – για μένα – πρωτόγνωρη και μαγική. Χωρίς συνεννόηση, «ο καθείς και τα όπλα του» που λέει κι ο Ελύτης, με βάση ένα ρυθμικό σχήμα και μια ήδη συμφωνημένη τονικότητα μόνο, ο καθένας έδωσε αυτό που του γέννησε η σπουδαία αυτή ποιητική σύνθεση του Διονύσιου Σολωμού. Η χαρά για μένα είναι διπλή. Πέρα από τη μουσική εμπειρία που ανέφερα, το ποίημα αυτό με την μελοποίηση του Γιάννη Μαρκόπουλου το ’77, ήταν ένα από τα παιδικά μου ακούσματα. Με θυμάμαι σε ηλικία 5-6 χρονών να ακούω τραγουδησμένο από τον μέγιστο Νίκο Ξυλούρη το στίχο «Πάντα ανοικτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου» και να προσπαθώ να ψηλαφίσω τις λέξεις. Μεγαλώνοντας όμως και «βλέποντας» η ψυχή σου όλα εκείνα που μαζεύει στο διάβα της, το στιχό αυτό δε χρειάζεται να τον αναλύσεις γιατί ήδη τον βιώνεις. Γι’ αυτό επέλεξα να δουλέψω αυτό στο στίχο. Ευχαριστώ τον Δημήτρη Σπύρου και τον Χάρη Χαραλάμπους οι οποίοι ήταν η αιτία να ζήσω αυτή την συνδημιουργία.
Χριστίνα Γεωργίου
"Art is the only way to run away without leaving home", λέει η Twyla Tharp, και σε καταστάσεις σαν αυτή που βιώνουμε τώρα, αποδεικνύεται σωστή και με το παραπάνω. Η δημιουργική διαδικασία μας ταξίδεψε και μας έκανε να νιώσουμε όλοι πιο κοντά, και ελπίζουμε αυτό να μεταδίδει και το αποτέλεσμα.
Δώρος Ζήσιμος
Μια συνεχής δίψα για φως ψάξιμο και ιδανικά, μέσα από συνεχή επανάληψη γεννώντας ιδέες, εμπλουτίζοντας την καθημερινότητα μας αλλά και τον εσωτερικό μας κόσμο θυμίζοντας μας το πραγματικό νόημα της ύπαρξης .Πολιορκημένοι και εν μέρει περιορισμένοι/αποκλεισμένοι από την καλλιτεχνική συνύπαρξη με την σκηνή, την επαφή με το κοινό, τους συντελεστές και όλα όσα είχαν σχέση με την σκηνή. Ελεύθεροι, να αναθεωρήσουμε την ζωή μας, την πορεία μας και όλα όσα πραγματικά αξίζουν. Ελεύθεροι να κλειστούμε στη σκέψη και το μυαλό, να δημιουργήσουμε, να μεταφέρουμε απλόχερα σκέψεις και γνώσεις, να αναθεωρήσουμε αξίες και ιδανικά. Ελεύθεροι να συνεργαστούμε, με πιο έμμεσο τρόπο, να μεταφέρουμε και να μοιραστούμε όλα αυτά μαζί και για όλους.
Επιμέλεια εικόνας/μοντάζ
Λουκάς Σταύρου
Η τέχνη ενώνει, η τέχνη επικοινωνεί, η τέχνη θεραπεύει. Η τέχνη προσφέρεται σαν κλειδί για τον απεγκλωβισμό. Ας προσπαθήσουμε να προσφέρουμε ο καθένας με τον τρόπο του ότι καλύτερο μπορούμε.
Η επιλογή των στίχων και δραματουργία ανήκει στο Χάρη Χαραλάμπους ενώ τους "The CoActors Band Project" αποτελεούν οι:
Θανάσης Δόβρης
Άννα Γιαγκιώζη
Χάρης Χαραλάμπους
ΝιόβηΧαραλάμπους
Μαρία Παρασύρη
Μάγδα Κόρπη
Αμαλία Καβάλη
(Guest Star: Μικελάντζελο)
Μαζί τους η Coalition Orchestra με τους:
Δημήτρης Σπύρου( παραγωγή,beat, sampling, loops)
Αλέξανδρος Παπαντωνίου(ηλ.κιθάρα/ούτι)
Χριστίνα Γεωργίου (πιάνο, φωνητικά)
Γιάννης Μιχαήλ (ηλ.κιθάρα)
Χρίστος Ψαθάς(κιθάρα)
Γιώργος Καλογήρου (φωνή/λαούτο)
Θεόδωρος Πολυκάρπου (μπαγλαμάς/μαντολίνο)
Γιάννης Χριστίδης (μεταλόφωνο)
Παναγιώτης Λάρκου(τρομπέτα)
Βαγγέλης Γέττος (κρητικό λαούτο)
Δώρος Ζήσιμος (βιολοντσέλο)
Αξίζει να σημειωθεί ότι την επιμέλεια της εικόνας και το μοντάζ, επιμελήθηκε ο Λουκάς Σταύρου.
