Γυρίζουμε λίγο (πολύ λίγο) το χρόνο πίσω, στις 20 Φεβρουαρίου: «Ο Νορβηγός προπονητής δύσκολα φαίνεται πως θα... επιβιώσει καθώς η εικόνα της ομάδας δεν πείθει πως μπορεί να πετύχει κάτι καλό στο τέλος της σεζόν. Οι αποφάσεις του τεχνικού των «πρασίνων» με τη χρησιμοποίηση παικτών σε διαφορετικές θέσεις αρκετές φορές μοιάζουν ακατανόητες», ανέφερε -τότε- το ρεπορτάζ του AlphaNews.Live.
Την επομένη (21/02), ο Γιάννης Αναστασίου ανακοινώνεται ως Σύμβουλος Στρατηγικού Ποδοσφαιρικού Σχεδιασμού, εκτελών χρέη υπηρεσιακού προπονητή, μέχρι το τέλος της περιόδου. Ο Τσετίλ Ρέικνταλ (Ο Νορβηγός προπονητής που γίνεται αναφορά πιο πάνω), αποτελεί παρελθόν.
Παρά το μπέρδεμα με την ανακοίνωση, που ήρθε να «κολλήσει» στα... μπερδέματα που έκανε ο προκάτοχός του μαζί με τις μεταγραφικές επιλογές από το καλοκαίρι και μετά, ο Γιάννης Αναστασίου έδειξε από την αρχή, θιασώτης της... απλότητας. Και με αυτήν σύμμαχο, κατάφερε να αντιστρέψει τα πάντα, σε ότι αφορά στην Ομόνοια.
Θες παίκτες να παίζουν στη φυσική τους θέση; Ξεκίνησε με αυτό. Θες διεκδίκηση τίτλου; Μέσα, και στους δύο μάλιστα. Ελλιπές ρόστερ; Παίρνω από αυτό, το 101% και πορεύομαι με αυτά που έχω. Απουσίες; Αλλαγές, μόνο αναγκαστικές στην ενδεκάδα. Από πάγκο; Παίρνω και γκολ από εκεί. Εκπλήξεις; Εκπλήσσω, πηγαίνοντας με την ίδια ενδεκάδα.
Μπες εσύ, βγες εσύ, μάρκαρε εκεί, τρέξε εδώ. Απλά πράγματα.
Η απλότητα, βέβαια, δεν είναι απλό πράγμα και σε αυτό συμφωνούν πολλοί, λόγιοι και μη. Έχει και αυτή τις δυσκολίες και τις παραμέτρους της. Πιθανώς όμως να ξεκίνησε και από την απλότητα με την οποία λειτουργεί πλέον το ποδοσφαιρικό τμήμα, αφού οι παίκτες και οι υπόλοιποι γνωρίζουν πως ο Αναστασίου έχει τα... κλειδιά.
Το που θα βγάλει ο δρόμος μένει να φανεί, όμως δεν μπορεί κάποιος να μην παραδεχθεί την ωραιότητα της απλότητας με την οποία παίζει (και λειτουργεί) η Ομόνοια.
