H ανθρώπινη ζωή δεν είναι παιχνίδι

Ο κύκλος των χαμένων αθλητών. Μια αλυσίδα θανάτου, στην οποία προστέθηκε ακόμη ένας κρίκος με το χαμό του 28χρονου Ράφαελ Ντουαμένα, που υπέστη ανακοπή στον αγώνα της ομάδας του, της Αλβανικής Εγνατία και τελικά κατέληξε μέσα στο ασθενοφόρο που τον μετέφερε στο νοσοκομείο.

Ντουαμένα, Πουέρτα, Φοέ, Φέχερ, Μοροζίνι. Μερικά από τα ονόματα της λίστας των ποδοσφαιριστών που η καρδιά τους σταμάτησε στο γήπεδο. Οι πιο γνωστοί, γιατί δυστυχώς υπάρχουν δεκάδες περιστατικά σε πρωταθλήματα χαμηλότερης δυναμικότητας, πολλά εκ των οποίων δεν μαθαίνονται κιόλας.

Το φαινόμενο του αιφνίδιου θανάτου στους αθλητές συνιστά ένα τραγικό γεγονός, δυσβάστακτο για την οικογένεια του θύματος και σοκαριστικό για την κοινωνία. Είναι εξαιρετικά ακατανόητο και επώδυνο, να παρακολουθεί κανείς ένα παιχνίδι, ποδοσφαίρου λόγου χάρη και να αντικρίζει έναν νέο σε ηλικία και γυμνασμένο, να καταρρέει άψυχος στον αγωνιστικό χώρο.

Ο αθλητισμός, και μάλιστα η ήπια μορφή του, δεν μπορεί να ενοχοποιηθεί για το φαινόμενο αυτό, καθώς, αντιθέτως, προφυλάσσει την καρδιά και την υγεία . Το φαινόμενο οφείλεται κυρίως σε παθολογικά αίτια, ωστόσο υπάρχουν και αρκετές περιπτώσεις ντόπινγκ, το οποίο σε βάθος χρόνου ευθύνεται για το μοιραίο.

Η συμμετοχή στον αγώνα ενός αθλητή που έχει ήδη διαγνωσθεί με πρόβλημα θέτει την ζωή του σε υψηλότατο ρίσκο. Από την άλλη γύρω από ένα αθλητή συναλλάσσονται εταιρείες, χορηγοί, τεχνικοί, παράγοντες,  που διαχειρίζονται ως προσοδοφόρο προϊόν τη σωματική του επίδοση. Ο αθλητής πείθεται να κάνει τα πάντα για να διατηρήσει ψηλά την εμπορική αξία που έχει αποκτήσει. Και το κάνει με κάθε κόστος. Νιώθει εσφαλμένα άτρωτος και ανεβάζει τις επιδόσεις με χημικές και φαρμακευτικές ουσίες παίζοντας κυριολεκτικά τη ζωή του κορώνα-γράμματα.

Είναι παράλογο και αφύσικο να φεύγουν νέοι άνθρωποι χωρίς να έχουν ολοκληρώσει το  ταξίδι της ζωής, που είναι το μεγαλύτερο δώρο. Και πολύ πιο οδυνηρό αν έχουν άμεσα ή έμμεσα οι ίδιοι, με οποιονδήποτε τρόπο, επιλέξει να αψηφήσουν τους κινδύνους οδεύοντας πρόωρα προς την έξοδο. Με ορθό καρδιολογικό έλεγχο και γενικά ενδελεχή έλεγχο της υγείας, σε όλες τις εκφάνσεις του αθλητισμού και του πρωταθλητισμού και κυρίως με σεβασμό προς το ανθρώπινο σώμα, αυτές οι τραγωδίες, θα μπορούσαν να εκμηδενιστούν.

Η ζωή δεν είναι παιχνίδι...