Όταν οι ρόλοι αλλάζουν και τα παιδιά, μαθαίνουν στους μεγαλύτερους τον κόσμο από την αρχή... Αυτό κάνει με πολύ αγάπη και 5χρονή Ευαγγελία Θεοδοσίου.
«Κάθε απόγευμα υπενθυμίζει υπομονετικά τα πάντα στη γιαγιά»...αυτό είναι ένα απόσπασμα από το παραμύθι «Η Ευαγγελία και η «ιδιαίτερη γιαγιά της», που γράφτηκε μετά από επιθυμία και παρότρυνση της μικρής συγγραφέως με θέμα το Αλτσχάιμερ.
Ένα συγγενικό πρόσωπο της οικογένειας, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, διαγνώστηκε με Αλτσχάιμερ και πολλές φορές η πραγματική γιαγιά της Ευαγγελίας, το φροντίζει και μαζί με την ίδια, της κρατούν συντροφιά.
«Τα παιδιά της γειτονίας που έπαιζαν με την Ευαγγελία όταν μια – δυο φορές αρνήθηκε το παιχνίδι για να φροντίσουν αυτή τη γιαγιά, ζήσαμε την ιστορία που θέλησε η Ευαγγελία να περιγράψει προσπαθώντας να μεταφέρει το μήνυμα όσο πιο παιδικά γινόταν.»
Και επειδή η ίδια δεν μπορεί ακόμα να γράψει, διηγήθηκε την ιστορία στον πατέρα της, όπως τη βίωσε, και του ζήτησε να φτιάξουν ένα παραμύθι.
Μέσα από αυτό η Ευαγγελία μεταφέρει τόσο τα δικά της συναισθήματα, όσο και τις σκέψεις των άλλων παιδιών της ιστορίας.
«Όταν φτάνουμε στο σημείο δυο παιδάκια ηλικίας 5 – 6 ετών να απομακρύνουν ένα άλλο παιδάκι από την παρέα γιατί προτίμησε να κρατήσει συντροφιά σε ένα άτομο που ασθενεί αντί να παίξει μαζί τους αντιλαμβάνεστε ότι είναι κάτι πολύ συγκλονιστικό για την ηλικία της.»
Διαβάζοντας το παραμύθι, ο αναγνώστης μαθαίνει με απλά λόγια τη Νόσο του Αλτσχάιμερ, τα συμπτώματα της, και πως μπορεί να βοηθήσει ένα ασθενή.
«Βιώνοντας η Ευαγγελία κάποια πράγματα, αυτό το φιλικό μας πρόσωπο να την αναγνωρίζει την άλλη μέρα να τη ρωτά ποια είσαι και τι κάνεις σπίτι μας, στην προσπάθεια μας ως γονείς να τη βοηθήσουμε να διαχειριστεί όλο αυτό που πέρασε ήρθαμε σε επαφή με ψυχολόγο για να μπορέσουμε να τη βοηθήσουμε και άρχισα να ψάχνομαι εάν υπάρχει κάποια δημόσια υπηρεσία που θα μπορούσε να αναλάβει αυτή την κυρία η οποία δεν έχει παιδιά.»
Ο σκοπός της συγγραφής του παραμυθιού, διττός. Πέραν της ενημέρωσης, στόχος είναι μέσω των πωλήσεων να ενισχυθεί οικονομικά ο σύνδεσμος Αλτσχάιμερ και συναφών ανοιών Αμμοχώστου, "Μη - με - Λησμόνει".
«Κάνουν σπουδαία δουλειά, βλέπουν οικογένειες και προσπαθούν να στηρίξουν και σε ψυχολογικό επίπεδο της οικογένειές, γιατί αυτή η νευροεκφυλιστική πάθηση επηρεάζει τον ασθενή, όμως επιφορτίζει και σωματικά και ψυχολογικά την υπόλοιπη οικογένεια, η οποία χρειάζεται ίσως και στήριξη να αντέξει να βλέπει τον άνθρωπο της να έχει όλες αυτές τις ψυχολογικές διακυμάνσεις, να γίνεται επιθετικός, να κολλάει και να θυμάται συγκεκριμένα πράγματα από το παρελθόν. Πίστεψα ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη, όπως η συγκεκριμένη κυρία δεν έχει παιδιά να τη φροντίσουν.»
Την ίδια ώρα εξήρε την ανάγκη δημιουργίας Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας ατόμων με Αλτσχάιμερ.
«Και καλούμε όλο τον κόσμο εάν μπορεί να βοηθήσει αγοράζοντας αυτό το παραμύθι με 5 ευρώ ή εάν μπορεί να γίνει εθελοντής για αυτό τον σκοπό, υπάρχει σε όλες τις πόλεις, μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας και να προσφέρουν όπως μπορούν.»
Την εικονογράφηση ανέλαβε ο πατέρα της Ευαγγελίας, καθώς ουδείς από αυτούς που απευθύνθηκε, δεν θέλησε να συνεισφέρει αφιλοκερδώς στην προσπάθεια. Τη φιλολογική επιμέλεια έκανε η μητέρα της μικρής, Ανδρεανή Σαμάρα.
«Εάν ο άνθρωπος μας υποφέρει από Αλτσχάιμερ ή μπορεί να μη θυμάται ποιος είναι δεν πρέπει εμείς όμως να ξεχνάμε ποιος είναι, γιατί η ζωή είναι ένας κύκλος.»
Το βιβλίου είναι υποψήφιο για τα κρατικά βραβεία λογοτεχνίας, στην κατηγορία του παιδικού παραμυθιού.
Δείτε το ρεπορτάζ της Όλγας Κωνσταντίνου
