Τους λόγους πίσω από την εκλογή του Φειδία Παναγιώτου ως Ευρωβουλευτής, από την οπτική της γενετικής κοινωνικής ψυχολογίας, ανέλυσε μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής και Αναπτυξιακής Ψυχολογίας Χάρης Ψάλτης.
Ο Δρ. Ψάλτης δίνοντας το προφίλ της γενιάς αυτής, της GenZ όπως είναι γνωστή, εξηγεί ότι είναι πιο ανεκτικοί και διαπιστώνει ένα αξιακό χάσμα. «Ο Φειδίας πέτυχε να εκφράσει μιαν όχι ομοιογενή κατάσταση, σίγουρα εξέφρασε αρκετά από τις αξίες της δικής του γενιάς και κυρίως τον τρόπο έκφρασης μέσα από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης», αναφέρει και σημειώνει ότι το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις έδειχναν πιθανότητα εκλογής του, λειτούργησε ακόμα πιο θετικά στον θάλαμο ψηφοφορίας.
«Από ένα σημείο και μετά που φάνηκε ότι ήταν δυνατό ένας ανεξάρτητος υποψήφιος να εκλεγεί, εκτοξεύτηκε και αυτό η κοινωνική ψυχολογία το εξηγεί πάρα πολύ καλά γιατί νιώθουμε ότι όταν κάτι δεν έχει πιθανότητα να πετύχει, λέμε ότι είναι χαμένη ψήφος.»
Σύμφωνα με ευρωπαϊκή κοινωνική έρευνα,η τεράστια πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων δεν έχει εμπιστοσύνη στους θεσμούς και κυρίως στα πολιτικά κόμματα και την Βουλή, κάτι το οποίο εξέφρασε ο Φειδίας Παναγιώτου, με αποτέλεσμα η υποψηφιότητά του να βρει ακόλουθους.
Μια από τις προβληματικές διαστάσεις τις νέας γενιάς, όπως αναφέρει ο Δρ. Ψάλτης, είναι το γεγονός ότι αρχίζουν να αποεπενδύουν από την επίσημη μόρφωση και εστιάζουν στην καριέρα μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, απορρίπτοντας την απόκτηση πτυχίων.
«Πρέπει να δοθεί ο χώρος και ο χρόνος στον Φειδία να δείξει τι μπορεί να κάνει γιατί είναι ένα νέο άτομο, δείχνει ότι μαθαίνει πολύ γρήγορα, ότι ακούει, εξέφρασε ένα μεγάλο μέλος του πληθυσμού. Δεν είναι μόνο η νεολαία που νιώθει αυτή την απογοήτευση από τον κομματικό μηχανισμό.»
Σημείωσε ότι θα πρέπει να αναλογιστεί η προηγούμενη γενιά και τις ευθύνες που έχει ως γονείς αν δεν μπορεί να δώσει τον χώρο έκφρασης που πρέπει στη νέα γενιά.
Διαπιστώνει ένα χάσμα στην κυπριακή κοινωνία, μεταξύ της οικογένειας και του δημόσιου. Εξηγεί ότι σε άλλες χώρες υπάρχει πολύ αναπτυγμένη η κοινωνία των πολιτών, κάτι το οποίο στην Κύπρο είναι σε χαμηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα είτε να οδηγηθούν οι πολίτες σε έναν άκρατο ατομικισμό, ενδιαφερόμενοι μόνο για την προσωπική τους επιτυχία, είτε θα παραμείνουν στην παραδοσιακή αντίληψη πραγμάτων, στο πλαίσιο θρησκείας και συνόλου, κάτι το οποίο δεν εκφράζει την νέα γενιά.
Σημειώνει ότι η κυπριακή κοινωνία έχει πολύ ψηλά την αξία της δημοκρατίας, ωστόσο είναι απογοητευμένη με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία, κάτι το οποίο εκφράστηκε από τον Φειδία Παναγιώτου.
Προσθέτει ότι ο Φειδίας χρησιμοποίησε λόγια του Μαχάτμα Γκάντι στην προεκλογική του, σχολιάζοντας ότι οι αξίες που εκφράζει είναι σε άνοδο της οικουμενικότητας και πως θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν καταφέρει με τον δικό του τρόπο να εμπλέξει τη νέα γενιά σε έναν διάλογο και για τις συζητήσεις στο Κυπριακό.
